Temat: Czy to dla dziecka krzywdzące?

U mnie w domu jest taka zasada, że w takich przypadkach płacimy na pół. Chyba, że jest to działanie celowe, umyślne, wtedy w ramach nauki o życiu dzieci muszą płacić same. Nie karam ich za to , że się świetnie bawili, ale też nie pochwalam pewnych zachowań. Przede wszystkim równowaga. Dzieci muszą też wiedzieć, że pieniądze nie są nieskończone i nie rosną na drzewach.

Jest taka dyscyplina gdzie się na specjalnych rowerach podskakuje, jeździ na jednym kole, może to wcale nie był brak szacunku do rzeczy? Na zwykłym rowerze oczywiście to się skończy popsuciem roweru, ale jak innego nie ma, to bawi się tym co ma. Jeśli nie szanuje to niech sam płaci. 

edit. A doczytałam,że on się po 2 latach popsuł. To po normalnym użytkowaniu tak samo mógł się popsuć. Mój facet rzadko używa roweru i też miał poważna wadę, że facet powiedział,że to może drogo kosztować, ale on od stania na dworze zaśniedział,nie stał w deszczu, pod wiatą.

🏆 Pewnie to nie jest dla Ciebie komplement ale zgadzam się w 100 %

Cyrica ma oczywiście rację. Narracja ma kluczowe znaczenie w rozmowie z dzieckiem. Ja użyłam tego "gnojka" wybiegając w przyszłość tego dziecka w swoim poście, napewno nie przyszłoby mi do głowy tak odnosić się bezpośrednio do 8latka. Ale ciśnie mi się to na usta widząc sytuację koleżanki z pracy. Pracuje z mamą 2 prawie dorosłych chłopaków (17 i 16 lat), którzy taką postawę roszczeniowych gnojków przyjmują (bo nie nauczono ich w odpowiednim czasie szacunku do ludzi, rzeczy- również nie swoich). Mama chyba chciała zrekompensować im brak ojca i tak latami pozwalała na wszystko. Teraz odwalają na okrągło a matka cały czas ponosi koszty i narzeka, ale dalej nic nie robi w kierunku dobrych zmian dla prawie dorosłych ludzi. Pobłaża, usprawiedliwia synów - "a bo są jeszcze młodzi", " mają jeszcze siano w głowie", przymyka w kółko oko na coraz gorsze zachowania a to są już przewinienia które są ścigane prawnie, jeden z chłopców np. ukradł coś koledze i mial pretensje do matki że ukradł, bo mu nie kupiła (sprzęt za ponad 2 tysiące zł), jakoś się dogadali, kolega czy tam jego rodzice oskarżenie wycofali... no idzie to w złą stronę, a chłopaki wchodzą w dorosłość i... czarno to widzę. Oby się naprostowali, ale szczerze łatwiej dziecku coś tłumaczyć niż nastolatkowi. 

Myślę, że chłopcu 8letniemu można powiedzieć spokojnie dlaczego oczekuje się od niego naprawy we własnym zakresie. I narracja ma duży wpływ na to na jakiego człowieka wyrośnie. Edukować, tłumaczyć do skutku a nie karcić za coś czego nie rozumie, krytykować czy o zgrozo na wszystko pozwalać. Dziecko powinno rozumieć czego się oczekuje i dlaczego, co należy do obowiązków itd. Takiemu świadomemu człowiekowi łatwiej wejść w dorosłość bez dźwigania niepotrzebnych traum.

to samo chciałam napisać

Dziś odbierałam syna rower z przeglądu zapłaciłam 350 zł w tej cenie była tez wymiana opony i dętki. Myśle, że jeżeli znajoma wyjaśni dziecku, że nie stać ja na tę naprawę to syn zrozumie i wyłoży kasę, grunt to szczerze porozmawiać.

Angel, ja wlaśnie wiem, ze to wszystko to jest retoryka powielana z rozpędu, że te teksty sie po prostu stosuje, bo... tak sie mówi. No i chodzi o to, żeby jednak nie mówić, bo skoro do dziś nie przynosi skutków pozytywnych narracja agresywna (mało kto zdaje sobie sprawę że jest agresywna) to dalej nie bedzie ich przynosić. Takie zepsułeś-zapłać nie zalatwi absolutnie niczego, poza wywołaniem buntu, gdyż nie było intencja dziecka zepsucie roweru. To sie nawet względem dorosłych nie sprawdza. Postawa roszczeniowa jest własnie takim buntem, kiedy wcześniej niczego się małemu człowiekowi nie tłumaczy, nie wyjasnia, tylko stosuje zabiegi dla dorosłych oczywiste - z rozpedu i automatycznie, dla dzieci totalnie abstrakcyjnie. 

W tej konkretnej sytuacji ja naprawdę chciałabym wiedzieć, czy usterka roweru nie jest wynikiem braku serwisowania. Ale moge założyć sie ze matka widzi tylko zepsuty rower i wine dziecka, bez głębszego wchodzenia w temat. I to odbieram jako krzywdzace. 

Zgadzam się z Cyricą. "Szacunek do przedmiotów" to bardzo abstrakcyjne pojęcie. Gdyby to był laptop, którym chłopiec rzucał czy coś, byłoby na pewno łatwiej zrozumieć narrację "szanowania", ale rower służy do jeżdżenia, a jak się jest dzieckiem (albo jak się lubi), to i do skakania. Jak miał dwa lata i to od komunii, to możliwe, że się popsuł, nawet i że jest już nieco za mały (?).

Zamiast o szacunku i płaceniu za szkody, to trzeba byłoby jakoś inaczej porozmawiać z dzieckiem...