Temat: Wieczna samotność

Masz DOPIERO 20 lat i najwyraźniej nie spotkałaś jeszcze kogoś, z kim poczułabyś "flow". A lepiej być samemu, niż z byle kim. Ciesz się życiem singielki, wychodź do ludzi, rób co lubisz. Przynajmniej możesz patrzyć tylko na swoje potrzeby i nie zawracać sobie głowy nikim innym:)

Jesteś młoda. Nie miej wyrzutów. Inwestuj w siebie, swoje hobby- dzieki temu poznasz tez osoby o podobnych zainteresowaniach. Samotnosc jest w głowie.

wiekszosc była w tej sytuacji w twoim wieku - masz jeszcze mnóstwo czasu, żeby kogoś poznać i stworzyć związek 

A jaki masz tryb życia, czym się zajmujesz na co dzień? Studiujesz, pracujesz, masz jakieś hobby? Jak spędzasz wolny czas?

Popieram! Weź sobie ten post do serca. Ja miałam właśnie takie podejście i bardzo dobrze na tym wyszłam. Zawsze stawiałam na jakość a nie ilość :) Bieganie na randki tylko dla sportu, uważam za totalnie bezsensowne. Dla mnie byłaby to ogromna męczarnia i strata czasu, bo mam multum ciekawszych zajęć niż spotykanie się z byle jakim facetem.

Przecież Ty dopiero od 2 lat jesteś pełnoletnia, a Twój post brzmi jakbyś od 50 lat borykała się z samotnością. Jesteś młodą kobietą, wszystko przed Tobą. To już nie są czasy, że w wieku 18 lat musisz mieć kandydata na męża. Oczywiście rozumiem, że brakuje Ci bliskiej osoby, ale pamiętaj, że związku nie ma sensu tworzyć na siłę. Właściwą osobę można spotkać w każdym wieku. To że teraz nie masz partnera, nie znaczy, że tak będzie zawsze. Głowa do góry. Spotykaj się że znajomymi, poświęć czas na hobby/edukację/kursy/własne przyjemności a odpowiedni kandydat z czasem też się znajdzie 😊

Nie szukaj na siłę miłości ! A po prostu żyj !!!!! A samo się wydarzy :)

Ja mam 35 lat i za moich czasów to mało kto miał już jakieś doświadczenia związkowe przed 20. Wszystko się zaczęło parować w czasie studiów, po studiach. Ale w twoim wieku też z koleżankami rozmawiałyśmy o tym, że my to chyba nigdy nikogo nie poznamy. Wszystkie teraz są w związkach, niektóre już po kilkoro dzieci i nawet rozwody. Daj sobie czas, będziesz panikować za 10 lat. 

A jeszcze ci powiem, że ja od przedszkola marzyłam o chłopaku, a jak już go mam to zrozumiałam, że jak to się mówi, wszędzie dobrze gdzie nas nie ma. Fajnie z kimś być, ale czasami to jedyne o czym marzę to bezludna wyspa.