Temat: Jakie miałyście kompleksy?

brujita napisał(a):

U mnie było o tyle dziwnie, że mimo bycia grubym dzieckiem (tak do 4-5 klasy szkoły podstawowej), nie miałam żadnych kompleksów z tym związanych. I jeszcze potrafiłam się odgryźć na głupie komentarze. Raz kolego z klasy zaczął mnie wyzywać od grubych, to usłyszał "przyganiał kocioł garnkowi", bo chudy też nie był XD. Jasne, czasem było trochę przykro, gdy nie mogłam na zakupach z mamą znaleźć żadnych dżinsów, w które się mieściłam. Ale serio, zupełnie mi to nie spędzało snu z powiek, część koleżanek wtedy też była mocno przy kości i, z ręką na sercu, nie pamiętam żadnych przykrych komentarzy o żadnej z nas.

Z głupich tekstów, które usłyszałam i też potrafiłam spacyfikować autora, był komentarz mojej wychowawczyni w liceum, że ja to mam duże stopy (powiedziała to tak zupełnie bez związku z niczym, gdy mieliśmy jakieś luźne pogaduszki). A tej stopy wcale dużej nie mam, rozmiar 39, tylko dość wąską i kościstą. I to jej powiedziałam. Nauczycielka się tylko zapowietrzyła i temat się skończył. Tę sytuację pamiętam właśnie nie dlatego, że od tego dnia pojawił się u mnie kompleks dużej stopy, tylko dlatego, że pamiętam, jak absurdalna była ta uwaga.

A jeśli chodzi o kompleksy, które rzeczywiście miałam/mam, to moje zęby. Są proste, tylko dość drobne, a przede wszystkim mam wyraźną diastemę. Od czasów nastoletnich nie mam zdjęć z uśmiechem, w którym pokazuję zęby, bo wydaje mi się, że głupio tak wyglądam. Ja się generalnie nie uśmiecham szeroko, taka jestem, ale to też nie jest tak, że na co dzień zasłaniam usta itp. Raz tę przerwę lubię bardziej, raz mniej. Kiedyś myślałam o aparacie, ale potem zaczęłam się zastanawiać, czy to nie jest po prostu integralna część mnie.

BridgetJones52 napisał(a):

Noir_Madame napisał(a):

BridgetJones52 napisał(a):

Jesli chodzi o wygląd, to łydki i piersi. Łydki są bardzo masywne, im mniej ważyłam, tym one bardziej rzucały się w oczy, bo uda zawsze miałam proporcjonalne w stosunku do reszty ciała. Łydki praktycznie nie chudną mają około 36-37 cm bez względu na wagę.

Natomiast po schudnięciu, piersi straciły jędrność i nie wyglądają zbyt fajnie.

Jesli chodzi o osobowość, to moim kompleksem zawsze był brak pewności siebie. Zawsze chciałam być bardziej przebojowa i obrotna. No ale jestem jaka jestem.

Przepraszam ale serio czy te łydki są grube ? Mają właśnie 36-37 cm ja je postrzegam jako szczupłe i w życiu nie chciałabym żeby były chudsze.

To Twoje łydki? Wyglądają bardzo smukło. Ja mam kompletnie inny kształt, obecnie mam 37 cm w łydce ale moja łydka zupełnie inaczej wygląda. Twoje się wydają bardzo długie.

Noir_Madame napisał(a):

BridgetJones52 napisał(a):

Noir_Madame napisał(a):

BridgetJones52 napisał(a):

Jesli chodzi o wygląd, to łydki i piersi. Łydki są bardzo masywne, im mniej ważyłam, tym one bardziej rzucały się w oczy, bo uda zawsze miałam proporcjonalne w stosunku do reszty ciała. Łydki praktycznie nie chudną mają około 36-37 cm bez względu na wagę.

Natomiast po schudnięciu, piersi straciły jędrność i nie wyglądają zbyt fajnie.

Jesli chodzi o osobowość, to moim kompleksem zawsze był brak pewności siebie. Zawsze chciałam być bardziej przebojowa i obrotna. No ale jestem jaka jestem.

Przepraszam ale serio czy te łydki są grube ? Mają właśnie 36-37 cm ja je postrzegam jako szczupłe i w życiu nie chciałabym żeby były chudsze.

To Twoje łydki? Wyglądają bardzo smukło. Ja mam kompletnie inny kształt, obecnie mam 37 cm w łydce ale moja łydka zupełnie inaczej wygląda. Twoje się wydają bardzo długie.

No właśnie bo kształt ma tu zasadnicze znaczenie. Tak tu moje łydki ale nie o to chodzi. Mam zaledwie 160 cm wzrostu ale budowę ciała taką która sprawia wrażenie osoby dużo wyższej. Tu chyba kształt i wielkość mięśni odgrywa zasadniczą rolę..