Temat: Nie potrafię się ubrać

Problem jest taki, że jak ktoś kompletnie nie wie, jak się ubrać, to nawet z wieszaków w sklepie będzie ściągał wciąż te same typy rzeczy i nie dowie się, co mu naprawdę pasuje. Albo nie jest w stanie ocenić, czy dobrze wygląda. To brzmi abstrakcyjnie, ale to prawda - ja podejrzewam, że tak mam:P Oczywiście, można by było poświęcić cały dzień i przymierzyć totalnie wszystko co jest w danym rozmiarze w danym sklepie, ale nie wiem, ilu ludzi byłoby gotowych na takie poświęcenie - szczególnie takich, którzy traktują zakupy jak zło konieczne.

Za to pomysł z wzięciem kogoś do sklepu jest fajny. Jak np. nie ma się dostępu do dobrze ubranej koleżanki, to nawet własny facet jest w stanie coś doradzić. Ewentualnie możesz porobić zdjęcia w przymierzalni i wstawić na Vitalię - jak już przekopiesz się przez stos opinii typu "zbyt babciowe" albo "zbyt zdzirowate" to może znajdzie się coś porządnego:D

Ja Cię doskonale rozumiem. Nie cierpię zakupów ciuchowych. Kupuję zazwyczaj jak coś mi się już styra konkretnie. Mam całą szafę ubrań, ale w 3/4 w ogóle nie chodzę. Mam swoje ulubione 2-3 koszulki na krzyż i w nich ciągle chodzę - są non stop w praniu więc automatycznie szybciej się zniszczą. Do tego komplenie nie wiem co mi pasuje. Tzn może nie - umiem dobrać ciuchy do figury, bo widzę w czym wyglądam dobrze a w czym źle. Nie dla mnie overseizy i szerokie spodnie. Dobrze wyglądam w dopasowanych, taliowanych, ale nie obcisłych ciuchach. Problem w tym, że kupuję ciągle "to samo". Dżinsy, t-shirty, bluzy, czasem jakiś sweterek. Jestem totalnie nie otwarta na coś nowego. Sukienek nie noszę wcale (chyba że na wesele jakieś). Ciężko mi wyjść poza schemat i np kupić jakiś inny krój czy typ spodni lub jakiś inny krój czy typ bluzek. Baa nawet z kolorem jest problem - wolę stonowane rzeczy i jakieś większe wzory czy intensywniejsze kolory to już dla mnie pstrokacizna. Pamiętam jak dodałam kiedyś zdjęcie do oceny figury, na którym miałam ciuchy codzienne - ot zwykłe krótkie spodenki i jakaś bluzka - sporo osób pisało że chętnie by mnie ubrało bo to taki trochę styl na bibliotekarkę. Hehehe. No coś w tym jest. U mnie ma być prosto, jednolicie, nie wyróżniająco się. Myślę, że dużo na tym tracę, ale nie umiem się przemóc w drugą stronę i zaszaleć. Ciuchy zazwyczaj kupuję przypadkiem jak z kimś jestem na zakupach albo jak raz na ruski rok wybiorę się do ciucholandu. Buty kupuję na eobuwiu lub zalando metodą prób i błędów az trafię ;)

Dobra znajoma, ktoś z rodziny kto szczerze walnie kawę na ławę to na pewno dobry pomysł. Ale no właśnie, szczerze i tu się zaczynają np. w moim wypadku schody. Bo o ile mam przyjaciółkę i osoby w rodzinie z którymi walimy sobie prawdę między oczy zawsze, o tyle w innym gronie już różnie bywa😉 No bo jak zareagować kiedy koleżanka w pracy którą lubisz przychodzi w nowej sukience, widzę że jest nią zachwycona i pyta fajnie, nie?" A ja widzę, że fason, wzór masakruje jej sylwetkę. Pozostaje odpowiedzieć np. wiesz, wolę Cię w tamtej zielonej bo fajnie podkreśla Ci biodra i ożywia oczy. Nie potrafię odpowiedzieć inaczej. Zakup jest dokonany, ona zadowolona, jaki ma sens psucie jej humoru? Właśnie a jak Wy się zachowujecie w takich sytuacjach?

Wiesz co, z moimi przyjaciółkami umawiamy się czasem u jednej z nas na porządki w szafie. Delikwentka wyciąga i zakłada jedno po drugim, a reszta (jest nas pięć) pije wino i doradza - wyrzucić, zostawić, oddać którejś z nas, na której to lepiej wygląda (często tak bywa). I pilnujemy, żeby te rzeczy wyrzucić naprawdę, a nie wcisnąć z powrotem na półkę. Polecam. Zostają rzeczy, w których wygląda się naprawdę dobrze, no i robi się miejsce na jeszcze lepsze.

Samym swoim powiem prawdę jakoś łagodnie, ale komuś już tak "dalszemu" w życiu :) Ja mam problem z moją mamą - ona zawsze mi mówi że dobrze wyglądam i nie lubię z nią robić zakupów, bo jest nieobiektywna :P 

Ubierać trzeba się nauczyć. To umiejętność jak każda inna. Polecam modowe grupy na FB, czy prowadzone przez stylistki czy takie o, towarzyskie. W mojej już dużo dziewczyn wyprowadziliśmy, aż szok jak potrafią się wyrobić w 1-2 sezony.

Dlatego ja radziłam pójście z koleżanką na zakupy, a nie pytanie o opinię po zakupie.

Szczerze mówiąc, nie przypominam sobie, żeby w ostatnich paru latach znajoma czy koleżanka pytała mnie o opinię na temat swojego stroju. Na zakupach, owszem bywałam. I sama nie pamiętam, kiedy pytałabym koleżanki o opinię na temat swoich ciuchów.

A może przejrzyj swoje ubrania pod kątem tego, które fasony naprawdę lubisz i które wybierasz (czy te oderwane szlufki przekreślają spodnie? może wystarczy je przyszyc?). I poszukaj podobnych w sklepie, może z lepszego materiału albo w lepszym dla Ciebie kolorze. Moim zdaniem to, że ktoś lubi proste rzeczy, np. dżinsy i koszulki, wcale nie oznacza, że będzie wyglądać gorzej. Bo jak się nie czujesz komfortowo, to od razu będzie widać.

mogłabyś proszę polecić jakieś konkretne grupy w tej tematyce? 

Ja też nigdy nie pytam, bo po zakupie to i tak kazdy prawie powie że noooo fajnie :D Poza tym jakoś zawsze jak ktoś się pyta w formie "Zobacz kupiłam sobie to i to fajne nieee?" to nie oczekuje szczerej opinii tylko potwierdzenia, że fajnie wygląda :D hehe Ja w ogóle nie pytam bo jestem za skromna i takie dopytywanie każdego i zwracanie uwagi że sobie coś kupiłam mi się takie próżne wydaje ;) Ale to ja. Ale fakt, że dobrze iść do sklepu z kimś zaufanym o kim wiemy, że powie nam prawdę w trakcie zakupów, że w tym spoko a to nie pasuje do Ciebie. W ostatnim roku przytyłam w sumie z 8 kg i moja większość ciuchów wygląda tak se, bo to co było dopasowane teraz jest opięte. Tylko kilka ciuchów wygląda nadal dobrze i w nich śmigam. Nic nowego nie kupuję jako motywacja żeby coś z tym fantem zrobić ;) Póki co trzymam się dzielnie i waga spada. Jak dobrze pójdzie to za miesiąc wrócę do dawnej garderoby w pełnym znaczeniu tego słowa :)