Temat: Sprawa rodzinna - czy problemy należy zamiatać pod dywan?

Liandra napisał(a):

Bez urazy, ale niezłego chrzestnego wybraliście.... chyba został nim tylko dlatego że nie wiedział jak odmówić bo tak z zachowania wynika.. Nie rób sobie złudzeń jakimiś "relacjami" z dzieckiem...a jakie niby relacje miał z nim przez ten rok od chrztu?Chyba raczej jak wiekszości zależy na tym żeby dociągnać do komunii, a potem to już totalne zerwanie "kontaktów". Nie znam ani jednej osoby dla której ci świadkowie chrztu byli by kimś bliskim, byli w jakichkolwiek kontaktach w życiu późniejszym, teraz to jest jedynie farsa moim zdaniem w porównaniu z tym czym było w dawnych czasach kiedy ta tradycja powstawała i kiedy chrzestni poczuwali się do jakiejś troski i opieki nad chrzesniakami. Nie zapraszała bym na 1 urodziny-czyli imprezę dla dorosłych z najblizszej rodziny kogoś z kim praktycznie chyba nie utrzymujecie bliskich kontaktów i kto tak się paskudnie zachował i na chrzcinach i potem wobec ciebie.

Florence91 napisał(a):

Będzie długo, uprzedzam. 

Niedawno chrzciliśmy dziecko, ojcem chrzestnym został kuzyn, któremu też urodziło sie dziecko i od razu zostałam poinformowana, że ja też bede matką chrzestną dla ich dziecka. Ucieszyłam się, choć byłam lekko zdziwiona bo to ich pierwsze dziecko, a żona kuzyna ma kilka sióstr.  Tak czy siak poczułam sie wyróżniona i bardzo się ucieszyłam. 

Nasze chrzciny wyglądały tak, że kuzyn pojawił sie w kościele (nie wziął zaswiadczenia że może być chrzestnym mimo że mu przypominałam jeszcze dzień wczesniej o tym) , za to jego żona z synkiem nie przyszli (mieliśmy chrzciny po Mszy) . Po chrzcie kuzyn pojechał po żonę i ogólnie na przyjęcie przyjechali godzinę spóźnieni. Zjedli obiad i znikneli na kolejną godzine, potem znowu sie pojawili i znowu znikneli i potem przyszli sie pożegnać. Ogólnie to prawie wcale ich tam nie było. Żona kuzyna siedziała jak za karę, z nikim nie rozmawiała, a do mnie odburkiwała pod nosem jak próbowałam zagadywać. Było mi mega przykro że tak sie zachowują i nie rozumiem dlaczego tak to z ich strony wyglądało, bo mielismy zawsze dobre relacje. Przynajmniej ja tak sądziłam. W dodatku kuzyn zachował sie totalnie jakby miał to wszystko głęboko gdzieś. Nie kupił nawet głupiej kartki dla dziecka, a po pojawieniu sie na przyjęciu próbował wreczyc mi zwitek banknotów pod stołem informując mnie że spóźnili sie bo jeszcze bankomatu szukali. Żadnych życzeń ani nic, takie "masz". Nie wzięłam. Potem jak wychodzili to wcisnął te pieniądze mężowi. Szczerze wolałabym żeby po prostu był obecny na przyjeciu niż te pieniądze. No ale mniejsza z tym. 

Nasze chrzciny minęły i kuzyn zadzwonił że ustalili date swoich chrzcin i żebym wziela zaświadczenie z parafii że moge być chrzestną. Dodał że wyśle mi pocztą to nasze zaświadczenie ale ja stwierdziłam że na chrzcinach je sobie weźmiemy. Chrzciny zostały ustalone na najblizsza niedzielę. Ja wszystko przygotowałam tzn zaświadczenie od ksiedza, kupiłam czesc prezentu. W międzyczasie moja mama spotkała sie z moją ciotką (mamą tego kuzyna) no i zgadały sie o tych chrzcinach. I ciotka stwierdziła że chrzciny mają być najwczesniej w listopadzie i że na pewno nie teraz a przynajmniej ona nic o tym nie wie.. Tydzień wcześniej babcia nic nie wie ? dziwne. Kuzyn z żoną przyjechali nas zaprosić i sie spieszyli bo niby jakis kolega miał przyjechać do nich jeszcze i mieli go prosić na chrzestnego. Oprócz zaproszenia przywiezli tą karte dla ksiedza. Pojechali... I dzisiaj dzwoni do mnie kuzyn, że mnie przeprasza ale nie bede matką chrzestną, że kolega odmówił i muszą wziąć siostre żony(co ma jedno z drugim wspólnego?), ale że mój mąż może by został chrzestnym? I że chrzciny przełożone na grudzień..  

Mąż chrzestnym nie zostanie, w ogóle wątpie że oni chcą męża, bo tam szwagrów, kuzynów i innych nie brakuje. Kolejne jakies chore zagranie, pewnie po to żeby załagodzić sytuacje, z resztą nie wiem po co. Nie rozumiem po co to wszystko, ta cała szopka, dla mnie jest jasne że ja w ogóle nie miałam być matką chrzestną. Jestem na maksa wściekła, a przykro jest mi trzy razy bardziej. Tak sie nie robi po prostu. W ogóle mi sie to w głowie nie mieści.. Z resztą po drodze było kilka takich dziwnych sytuacji czy rozmów, które mi dawały do myslenia że coś tu nie gra z tymi chrzcinami ale byłam taka happy że bedą chrzestną że to olewałam. 

Nasze dziecko niedługo ma roczek i planujemy impreze w domu. Dzisiaj powiedziałam mężowi że nie chce kuzyna ani jego żony na tej imprezie. Mąż twierdzi że nie moge tej sytuacji odbijać na dziecku. Ale po co oni nam potrzebni skoro mieliby sie zachowywać tak jak ostatnio? Plus ta cała chora sytuacja. Szczerze mówiąc zawiodłam sie na kuzynie bardzo i żałuje że wybralismy go na chrzestnego. Nie mam ochoty z nim rozmawiać po tym wszystkim. 

Powiedzcie prosze (o ile ktoś dobrnął do końca) jak Wy to widzicie. Potrzebuje opinii kogoś z zewnątrz. Zaprosiłybyscie na moim miejscu kuzyna na ten roczek? I w ogóle jakbyscie sie zachowały w takiej sytuacji? Ja mam ochote wygarnąć kuzynowi że zachował sie po świńsku, ale mąż mnie stopuje że narobie kwasu niepotrzebnego i potem to sie bedzie odbijało na relacjach dziecka z ojcem chrzestnym..