Temat: Niesprawiedliwe traktowanie w rodzinie

Wilena napisał(a):

Lois_Lane napisał(a):

InOslo napisał(a):

Lois_Lane napisał(a):

U mnie była taka sytuacja, że dostałam dom po rodzicach ale opiekuje się i mieszkam z mamą. Mama bała się że zostanie sama, resztę dzieci wyprowadziła się, my mieliśmy dopiero kopić mieszkanie. Z kolei teściowa stwierdziła że zachowaliśmy się nieuczciwie w stosunku do mojego rodzeństwa bo nic nie dostaną - i kto ma racje?

Uwazam. ze tesciowa ma racje 

Czyli lepiej żeby mama mieszkała sama na 200 m2 ? 

Moim zdaniem uczciwie byłoby w tej sytuacji odkładać pieniądze, które musielibyście przeznaczyć na zakup/spłatę raty za swoje mieszkanie i po śmierci rodziców spłacić rodzeństwo. Niekoniecznie po cenach stricte rynkowych, bo pomagając mamie pewnie ponosisz więcej wydatków niż rodzeństwo - ale tak, żeby właśnie nie zostali z niczym. Nawet takie kodeksowe poczucie sprawiedliwości jest bliżej zdania Twojej teściowej, w końcu istnieje coś takiego jak zachowek. 

Lois_Lane napisał(a):

InOslo napisał(a):

Lois_Lane napisał(a):

InOslo napisał(a):

Lois_Lane napisał(a):

U mnie była taka sytuacja, że dostałam dom po rodzicach ale opiekuje się i mieszkam z mamą. Mama bała się że zostanie sama, resztę dzieci wyprowadziła się, my mieliśmy dopiero kopić mieszkanie. Z kolei teściowa stwierdziła że zachowaliśmy się nieuczciwie w stosunku do mojego rodzeństwa bo nic nie dostaną - i kto ma racje?

Uwazam. ze tesciowa ma racje 

Czyli lepiej żeby mama mieszkała sama na 200 m2 ? 

Ja mialabym wyrzuty sumienia tak się  zachowując. Rozwiązania  sa różne, dlaczego od razu mama mialaby sama mieszkać ? Zresztą to takie typowe w wielu rodzinach przekupstwo : ja dam Ci gdzie mieszkać, bo boję  sie zostać  sama.

Miałabym przez kolejne 20 lat ładować pieniądze, czas i wysiłek w remont domu, który nigdy nie będzie mój? I jeszcze po śmierci mamy sprzedać go i przeprowadzać się z dziećmi w nowe miejsce w którym nikogo nie będą znały ? 

menevagoriel napisał(a):

Poczucie sprawiedliwości jest jak dupa - każdy ma swoją i innych nie koniecznie nam się podoba :PRodzice zapewne uważają, że postępują dobrze - inaczej po prostu by tak nie robili. Może Twój chłopak nigdy nie prosił o pomoc i uważają, że nie jest mu potrzebna, może wręcz podkreśla, ze jest mężczyzną i poradzi sobie sam. Może ich córka miała trudniej, może mniej w nią wierzą, może maja co do niej swoje oczekiwania (np. pomoc na starość).Żale i pretensje teściowych, synowych i innych osób z poza tego głównego filaru rodziny nigdy nie przynoszą nic dobrego. Tylko dzielą i niszczą. Pytanie wiec, jak się czuje w tej sytuacji Twój chłopak, czy jemu czegoś brakuje? Czy czuje się gorszy? Jeśli nie, odpusć, to nie Twoje pieniądze i nie Twoja sprawa. Jeśli tak, to również nie Ty jesteś tu osobą do dyskusji w tej sprawie - powinien szczerze porozmawiać z rodzicami co czuje w tej sytuacji. Myślę, że oni nie mają o tym pojęcia i wiem, że wiele taką szczerą rozmową można zmienić.

vivalavidaa napisał(a):

To u mnie znowu jest na odwrot. Jestem tylko ja i starsza siostra o 3 lata. Rodzice zawsze, az do przesady chcieli byc sprawiedliwi. Zawsze kazda z nas dostawala prezenty o podobnej wartosci, telefony i laptopy mniej wiecej jednoczesnie. Tez samochody o tej samej wartosci.Zapewnili nam mieszkanie i kieszonkowe w czasie studiow. Na studiach mieszkalysmy w ich mieszkaniu w wawie, ktore kupili dla nas. Potem kupili drugie i zaczelysmy im w jednym czasie tyle samo dorzucac do rat i chca nam zostawic mieszkania w takim sammym stopniu splacone. Ja bym chetnie dorzucala wiecej, ale jest zero dyskusji, bo nie chca, zeby ktorac czula sie gorzej potraktowana. Bardzo doceniam to co robia, ale tez jest to meczace. Chyba wynika to z tego, ze oni dosc dlugo byli pokloceni ze swoim rodzenstwem, gdyz dziadkowie nie podzielili ich sprawiedliwie.  A oni chca, zebysmy ny ze soba zawsze mialy dobry kontakt.

madziutek.magda napisał(a):

menevagoriel napisał(a):

Poczucie sprawiedliwości jest jak dupa - każdy ma swoją i innych nie koniecznie nam się podoba :PRodzice zapewne uważają, że postępują dobrze - inaczej po prostu by tak nie robili. Może Twój chłopak nigdy nie prosił o pomoc i uważają, że nie jest mu potrzebna, może wręcz podkreśla, ze jest mężczyzną i poradzi sobie sam. Może ich córka miała trudniej, może mniej w nią wierzą, może maja co do niej swoje oczekiwania (np. pomoc na starość).Żale i pretensje teściowych, synowych i innych osób z poza tego głównego filaru rodziny nigdy nie przynoszą nic dobrego. Tylko dzielą i niszczą. Pytanie wiec, jak się czuje w tej sytuacji Twój chłopak, czy jemu czegoś brakuje? Czy czuje się gorszy? Jeśli nie, odpusć, to nie Twoje pieniądze i nie Twoja sprawa. Jeśli tak, to również nie Ty jesteś tu osobą do dyskusji w tej sprawie - powinien szczerze porozmawiać z rodzicami co czuje w tej sytuacji. Myślę, że oni nie mają o tym pojęcia i wiem, że wiele taką szczerą rozmową można zmienić.

Z nikim na ten temat nie dyskutuję. O nic się nie dopraszam, nikogo nie podburzam. Uważam, że to nie moja sprawa. Po prostu jako człowiek nie rozumiem motywów takiego działania. Nie, nie jestem ani zachłanna, ani roszczeniowa, co mi się tutaj niejednokrotnie wmawia. 

zakrecona.monia napisał(a):

Ja to calkowicie rozumiem. Mojej siostrze w zyciu nie powodzi sie i tak dostaje od rodzicow pieniadze np. na duzy rachunek za ogrzewanie etc. Nie oczekuje od rodzicow, zeby i mi dawali, bo zwyczajnie ich pomocy nie potrzebuje. Ba, wielokrotnie kupujemy "coś" do domu rodzicom. Uwazam, że z niektórych was bije straszna zazdrość