Temat: Jak dac tesciowej do zrozumienia, ze nie potrzebuje jej pomocy?

Lala.la napisał(a):

Hej,Zaraz urodze dziecko, bedzie to pierwszy wnuk tesciow, wiec troche oszaleli. Jestem juz po terminie porodu, ona juz teraz dzwoni codziennie i pyta o to samo, mnie juz to troche meczy...bo sama juz bym chciała urodzic, wiec te pytania irytują, ale jakos z nimi dajemy rade.Problem polega na tym, ze ona ma zamiar przyjechać po porodzie, zostac i pomagac...juz mąż jej wybil z glowy, zeby odpuscila odwiedziny w szpitalu, bo bedzie to dla mnie krepujace, gdzie ja bede najpewniej w zlym stanie fizycznym i bede wolala dojsc do siebie w obecnosci meza, ale ja nie wiem co zrobic, zeby sie do nas nie "wprowadzala" po porodzie.Ja jestem introwertyczką, wystarczy mi maz do pomocy i dziecko...i zebysmy sie nauczyli siebie we trojke...nie przekonuja mnie argumenty, ze jeszcze zobacze, ze bede chciala pomocy. NIE. Ja znam siebie i wiem czym skonczy sie ciagla obecnosc w domu kogos z poza domowników ;( Chcialabym miec spokoj po porodzie...tak po prostu.Oczywiście zwyczajne jej odwiedziny jak to babcia do wnuka jak najbardziej, ja jej nie chce izolowac czy cos...ale nie chce jej na kilka tygodni w domu pod pretekstem pomocy :(Mamy dobre stosunki, nie chce ich popsuć, ale nie wiem jak jej delikatnie zasugerowac, zeby po odwiedzinach wrocila do swojego domu, tak zeby jej nie urazic, ale zeby dotarlo ;( Nie moge przez to spac..jak wyobrazam sobie obca(bo dla mnie jest obca, ja raczej z dystansem podchodze do ludzi) osobe w domu zaraz po porodzie, gdzie bede w połogu i jedyne czego bedzie mi trzeba to spokoju, meza i dziecka.

Laydee87 napisał(a):

Ja popełniłam ten błąd, że zgodziłam się na pomoc teściowej tuż po porodzie, sama się oferowała. Przyjechali na 2 dni. Ja zielona jeśli chodzi o noworodka, przestraszona, myślałam że teściowa pokaże mi jak ubierać, przewijać itp. Zamiast tego dostałam masę komentarzy, że nie mogę jeść tego bo dziecko będzie miało gazy, nie mogę pić kawy którą uwielbiam i ratuje mnie przy niskim ciśnieniu, mała płacze bo jest głodna i mam jej dać mm, albo płacze bo napewno coś zjadłam i ją brzuszek boli. Za taką "pomoc" to ja serdecznie dziękuję! Okazało się, że z takich praktycznych rzeczy teściowa wszystko zapomniała a tylko napsuła mi nerwów. Przy zielonej kupce i próbie kolejnego komentowania zapytałam czy ta zieleń to też jest moja wina? Dała spokój na chwilę, ale przy kolejnych odwiedzinach znów się popisała - "dlaczego ona tak ciągle przy tym cycku? Masz za chude mleko". Pomijam już fakt, że akurat pod ich obecność miałam poranione sutki, które musiałam wietrzyć? Żałuję, że byłam taką du.pą wołową i nie powiedziałam jej przy pierwszej okazji STOP, bo już dawno miała bym święty spokój, a tak co jej odwiedziny to słucham. Nauczyłam się jednak nie tłumaczyć i nie wdawać w dyskusję, bo teściowa ma dyplomy z wszystkich możliwych dziedzin, więc wie najlepiej. Autorko, powiedz Ty albo Twój mąż że pierwsze tygodnie są czasem dla Was, chcecie się sprawdzić w nowej roli, a jak będziecie potrzebować pomocy to wiecie, że dziadkowie są. Oby podziałało, w przypadku mojej teściowej to niestety jak grochem o ścianę. PS. A wiecie dlaczego (wg mojej teściowej) nie doprawia się niemowlętom posiłków? - otóż dlatego, że tak małe dzieci nie mają kubków smakowych! ??