Temat: Po jakim stażu pracy w firmie zaszłyście w ciążę?

Miałam dwa przypadki kiedy dziewczyny zaszły w ciążę na okresie próbnym, oczywiście o tym nie powiedziały, a jak tylko dostały umowę na czas nieokreślony to od razu poszły na zwolnienie. Mocno średnie to było.

Tez jestem zdania, ze nie ma co planować zycia pod pracodawce, jak przyjdzie czas redukcji pracowników, to ludzie beda traktowani przedmiotowo. Nie jestem pewna czy Cie dobrze zrozumialam, ale pracodawca nie ma prawa regulowac, ile czasu pracownica ma pracowac, zeby móc zajść w ciążę. 

wkurza mnie takie coś, bo szkodzi opinii wszytskich kobiet pracujących...

Ja gdybym miała planować, to myślę, że najwcześniej zdecydowałabym się najwcześniej po roku (+ chodziła do pracy tak długo, jakbym  była w stanie), choć nawet ten rok to krótkawo. 2 lata myślę, że bez problemu. Niby nie ma co się sugerować pracodawcą, ale szanujmy się, innych i swoją pracę.

Jeszcze nie zaszłam, ale planowo będzie to (mam nadzieję) po mniej wiecej 6-7 latach w jednej firmie. Już zgłosiłam wstępne plany i zamiary dzieciowe do pracodawcy ;) i szukamy na spokojnie osoby na zastępstwo i docelowo, jeżeli sprawdzi się, aby ta osoba została na dłużej niż tylko na zastępstwo ;) 

Natomiast taki okres, który uważam, że jest ok wobec pracodawcy, to minimum rok pracy, a na stanowiskach, gdzie samo wdrożenie trwa pół roku albo dłużej - 2 lata. 

Niemniej jednak to teoria, a życie pisze różne scenariusze i jeżeli ktoś pragnie dziecka to nie ma co patrzyć na pracodawcę... No chyba, że ma pracę, która uwielbia i z pewnym żalem robi przerwę na dzieci, to wtedy też inaczej patrzy się ;) 

po 4 latach, ale napewno nie bylo to ze wzgledu na firme, tylko, ze tak powiem, nie bylo z kim, potem bylo, ale za wczesna faza związku. Napewno nie patrzylabym na pracodawce, gdybym chciala zajsc w ciążę, bo czy ja jestem dla niego kimś? No nie, przyjdzie potrzeba to mnie zwyczajnie zwolni majac w czterech literach to, ze honorowo nie poszlam na macierzyński. 

Mam kolezanke, razem pracowalysmy, wcześniej pracowala gdzie indziej i "nie mogla zajsc w ciążę x czasu, no bo firma" - zmienila prace, bo u nas bylo lepiej, to znow postanowila odczekac x czasu po czym znow odeszla od nas do lepszej dla niej firmy i na odchodne mowila, ze znow bedzie musiala poczekac z ciaza. Teraz minelo od tamtej pory 2 lata, nie jest w ciąży, choc sie staraja.... oby sie im wreszcie udalo ale roznie bywa. To jest bledne kolo,mogli sie postarać o dziecko juz w pierwszej firmie, w której i tak nie pracuje, dziecko juz by bylo "odchowane", spokojnie pracowalaby sobie dalej.

Po 6 latach. Wg mnie dobry okres to przepracować jakieś 2 lata.

po pół roku 

No włąśnie... I takie sytuaucje jak dla mnie są beznadziejne... Odkładanie, odkładanie a potem zdziwienie, że są problemy... Rozumiem, że chciała być uczciwa wobec swoich pracodawców, ale za to jakim kosztem... Ja żyję teraz w przekonaniu, że gdybym zaszła w ciąże teraz (a pracuje tu od stycznia) nie żałowałabym tego, bo z pewnością to nie jest moja ostatnia praca, na pewno kiedyś ją zmienię, bo nie jest zbyt ambitna jak dla mnie, chciałabym się rozwijać.

---

 

Też jestem za chodzeniem do pracy jak najdłużej, jeśli zdrowie i samopoczucie pozwala. Oczywiście inaczej to jest gdy wykonuje się pracę fizyczną, a inaczej gdy chodzi o pracę siedząca, niewymagającą noszenia ciężkich rzeczy itp.. 

Zachodzenie w ciąże na okresie próbnym to rzeczywiście średnio.. Ale jeśli np. po okresie próbnym dostaje się umowę na maksymalny czas określony, czyli 33 miesiące (około 3 lata), to aż tyle należy czekać na zajście w ciąże? Bo moim zdaniem to za długo, jeśli bardzo pragnie się dziecka.

I otóż to Wątpie by też pracodawca planował życie pod pracownika Choć nigdy nie wiadomo