Temat: Szybciej mówię jak myślę

Interesuje mnie reakcja księdza hehe ja bym się nie przejmowała. Przynajmniej masz się z czego pośmiać 

No tak niby się dziwnie uśmiechnął, ale nie skomentował. To znajomy ksiądz i chyba mnie lubi. Uczy dzieci, więc pewnie niejedno już słyszał.

Rozmyslanie nie chroni przed gadaniem głupot :) jestem tego przyklDem

Ostatni raz chyba zdarzyło mi się w podstawówce, spłonęłam rumieńcem, tydzień spać nie mogłam i od tamtej pory jednak myślę zanim powiem ;) Przychodzi mi to naturalnie, ludzie mnie lubią, mylnie odbierają jako otwartą ale przynajmniej uchodzę za dosyć mądrą osobę a przy tym rozrywkową więc nie tak, że od razu nudziarz. 

Mam taką jedną koleżankę, lubię ją średnio, raczej taka osoba, z której się można pośmiać, że jest taką słodką idiotką i z tego co wiem nie jest to jedynie mój odbiór tej osoby. Myśli, że jest najmądrzejsza, często robi z siebie głupka ale już nikomu nie chce się jej z błędu wyprowadzać więc kwituje się to uśmiechem i tyle


Zmienić się da, tylko czy Tobie w ogóle na tym zależy? To co napisałaś jakoś pasuje mi do całokształtu osoby, którą w mojej głowie wykreowałaś na tym portalu. 

Mi się wydaje, że taka po prostu jestem. Mama mówi, że czasem plotę "co mi ślina na język przyniesie", ale co ja mam z tym zrobić? Zawsze właśnie uważałam, że coś powinnam, bo to "nie przystoi" kobiecie.

Myślę, że wiele z tych rzeczy, które zdarza ci się palnąc bez zastanowienia, zostaje pozytywnie odebrane i masz z tego jakieś psychologiczne korzyści, a wiec i motywacji żadnej, żeby nad sobą panować. To cię pewnie kreuje na rozkoszną, spontniczną i szczerą. Taki styl.  Przegięcia wrzucaj w koszty i tyle. Nikt nie jest doskonały.

Swoją drogą chyba było by łatwiej gdyby każdy taki był. Ja bardzo niepewnie czuję się przy osobach, które "ważą" każdą swoją wypowiedź i starają się ciągle wypaść z klasą.

Ja mówię tylko ze swojej perspektywy ale wydaje mi się, że gdyby każdy wychodził tylko z założenia, że "taki jestem" to cała idea pracy nad charakterem byłaby zbędna. I mielibyśmy pełno egoistów, chamów i pępków świata ;) 
Z drugiej motywacja, że "nie przystoi" jest trochę za słaba chyba bo gdybyśmy wszyscy patrzyli tylko na to co przystoi to bylibyśmy nudni i wszyscy bardzo poprawni ;)

A to trzeba trochę wypośrodkować. To co można palnąć przy przyjaciołach to co innego niż rozmowa z prawie obcymi osobami ;)

Wypunktuję to trochę:
1. wulgaryzmy przy księdzu. Moim zdaniem osoba dorosła powinna wiedzieć, że przy osobach starszych, w pracy, przy księdzu/zakonnicy, w sytuacjach formalnych pewne słowa nie przystoją. Przeklinaj przy piwie z kumplem ale jednak niech to nie będzie Twój naturalny język :) Przy dzieciach też tak będziesz mówić? Ja uważam, że wulgaryzmy są częścią języka, potrafią być świetnym wzmocnieniem ale jednak na wszystko jest czas i miejsce, a pewna czystość języka świadczy też o szacunku do osoby czy funkcji. Nawet jako niewierząca i mówiąca księdzu "dzień dobry" raczej bym tak nie szalała.
2. Mówienie o majtkach - w pewnym kontekście można do kumpla ale do prawie obcego człowieka to niby żart ale trochę żenada. 
3. Wyznania do prawie obcego faceta - dopuszczalne do podstawówki, później jednak niewiadomo jak się zachować i krępujące to dla obu stron. Komplement jak najbardziej, wyznawanie, że ktoś się podoba lepiej zostawić na randki :)
4. Nazywanie kogoś grubasem niezależnie od tego czy obok jest szczuplutka osoba czy taka z nadwagą raczej dorosłemu nie powinno kręcić się po głowie. 

Dwie następne sytuacje są dla mnie warunkowe. FV to raczej żart, zwłaszcza jeśli powiedziany z uśmiechem i jeśli towarzyszyło temu zwykłe "wszystkiego najlepszego". Nie masz żadnego obowiązku wiedzieć o urodzinach sąsiada więc myślę, że trudno, żeby ktoś to odebrał negatywnie. Raczej można się z tego pośmiać.
Z kolei zapłata w naturze o ile nie idą za tym jakieś flirty tez jest w miare ok. Jeśli klient jest młody duchem, załóżmy ma sad albo potrafi wykonać jakąś usługę, której potrzebujesz to raczej zostanie to odebrane jako handel wymienny a nie niemoralna propozycja ;) A jak ktoś ma poczucie humoru to właśnie może z tego wyjść dłuższa rozmowa i jakaś znajomość :) 

Podsumowując uważam, że główną pracą jaką dobrze wykonać to zrozumienie, że to co można przy najbliższych to przy obcych należy trochę powściągnąć żeby nikt nie czuł się skrępowany :) 


Ale może ja jestem stara duchem, może ja się nie znam więc jednak warto to przepuścić przez swoje postrzeganie świata. W końcu jesteśmy różni i jednak mimo wszystko to jest fajne :)

Tez tak mam, aczkolwiek głupie teksty walę specjalnie do osób , które wiem, ze mają do siebie dystans u będą się śmiać razem ze mną. Może czasem moja "ofiara" początkowo jest lekko w szoku i ciężko jej w ciągu sekundy ogarnąć sytuację, ale jeszcze mi się nie zdarzyło, żeby ktoś byl zły. Tydzień temu bardzo padało, woda dostała się przez lukę pod drzwiami na halę i widząc szefa z mopem musiałam mu powiedzieć, że świetnie z nim wygląda. Tak samo widząc przełożonego zdjemujacego kurtkę, nie mam oporów żeby zacząć nucić muzykę pasująca do striptizu i strzelać palcami w jej rytm. Ale zaznaczam - głupie teksty i zachowanie tylko w stosunku do osób również wyluzowanych, pani z księgowości nie palnełabym nic durnego.