- Pomoc
- Regulamin
- Polityka prywatności
- O nas
- Kontakt
- Newsletter
- Program Partnerski
- Reklama
- Poleć nasze usługi
-
© Fitatu 2005-25. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Serwis stosuje zalecenia i normy Instytutu Żywności i Żywienia.
14 lutego 2017, 14:50
W wieku 12lat zachorowam na anoreksje... dwa razy byłam hospitalizowana... wazylam 35kg przy wzroscie 165cm. Po trzech latach walki z chorobą udało mi się wyzdrowiec i jesc normalnie
Teraz mam 18lat. Jestem zdrowa. Mam męża. Wszystko byłoby dobrze, ale waga wskazywała 62kg. Przestałam jesc i zaczęły się problemy. Ciągle kłótnie, źle samopoczucie, wypadanie włosów, itd...
Udało mi się skończyć z dieta ale ja wciąż czuję się gruba
Chce schudnąć, ale panicznie się boję. Boję się ze znowu anoreksja wróci. Nie wiem co mam robić. Kiedy tylko myślę o odchudzaniu wszystko się sypie. Wszystko się przypomina. Z drugiej strony kiedy jem normalnie mam wstręt do siebie ze się tak upaslam... co ja mam robić? ciagle o tym mysle... Proszę pomóżcie
14 lutego 2017, 14:57
Z tego co opisujesz to nadal nie jesteś zdrowa i nie wyszłaś z anoreksji,nadal masz myślenie anorektyczki. Powinnaś nadal się leczyć ,umówić z psychologiem może psychiatrą. Twoje "problemy" z wagą rozwiąż od głowy,bo w niej jest największy problem.
14 lutego 2017, 14:58
ile wazysz?? jak masz wage w normie to sie w to nie pchaj
po twoim temacie widac ze wcale nie jest PO anoreksji masz jakies wsparcie psychologa?
14 lutego 2017, 15:06
Waze 60kg wzrost 165cm
Najlepsze jest to że cała rodzina męża koncentruje się wokół wagi i tego jak wyglądają. Boję się ze fakt że tyle przytylam stanie się głównym tematem na ich językach. Czuję się nieatrakcyjnie... nie jak kobieta tylko gruba swinia...chciałabym ważyć 51kg
Ale naprawdę boję się odchudzania
14 lutego 2017, 15:08
Wsparcia psychologa nie mam bo zwyczajnie się wstydzę... dwa razy w szpitalu, wszyscy wytykali mnie palcami jaka " glupia" bo przecież jak można nie jesc?
A tu teraz znowu taka wtopa... jak pójdę do psychologa to wszyscy znów zaczną mnie traktować jak idiotke
14 lutego 2017, 15:12
Pytanie nie w temacie - skąd decyzja o ślubie w tak młodym wieku? Zawsze mnie ciekawiło to, jeśli nie było spowodowane ciążą, że ja w wieku 18 byłam w liceum i nie miałam pomysłu na siebie, a niektórzy decydują się na tak poważny krok. Nie odpowiadaj jeśli nie chcesz oczywiście.
14 lutego 2017, 15:13
masz wage prawie po srodku bmi w normie a zamiast tego lasisz sie na niedowage
znajac zycie i moje przejscia z ed na 51 kg sie nie skonczy. scisnij dupe i idz po pomoc jesli nie chcesz w przywzlosci byc dysfunkcyjna matka. chcialabys zeby twoje przyszle dzieci mialy anoreksje? moze postaw sie w takiej sytuacj
14 lutego 2017, 15:20
Co do ślubu... Tak wyszło. Poznałam super faceta, który akceptowal mnie i moja chorobe.Pomógł mi walczyć bym była zdrowa. I byłam... tylko teraz wszystko w głowie wraca.
Zresztą ja zawsze zaczynałam wszystko za szybko. Do szkoły o rok wcześniej... w szpitalu nauczyłam się sama sobą rządzić. Wychowywala mnie tylko mama więc sama obejmowalam jej obowiazki gdy byla w pracy. Ja sprzatalam, gotowałam, pralam... I tak wystrzelilam :)
14 lutego 2017, 15:23
Najlepsze jest to że w mojej okolicy jest taki chłopiec który choruje na anoreksje i moja była nauczycielka zadzwoniła poprosić mnie bym mu pomogła (bo mi się udało)
I ja mu pomagam a tak naprawdę sama ze sobą mam problem...