Temat: Bulwers-pamiętniki...

Gratuluje Roxy:).Super podejście.Żeby tak każda mama umiała... A im wcześniej zaczniesz zmieniac nawyki córce, tym lepiej, bo (byc może-róznie to bywa;) ), utrwali jej się na całe życie. A taka wspólna domowa walka jest fajna.

Można powiedzieć, że od malenkości miałam nadwagę - zawsze bardzo dużo jadłam a mama się cieszyła. Kiedy zauważyła, że w wieku 2 lat waże o wiele za dużo zabrała mnie do endykrynologa. Od tego czasu gdzies do 12 roku życia byłam cały czas pod jego kontrolą. Chudłam, potem znowu przybierałam na wadze i tak w kółko. Z jednej strony jest to moja i mojej mamy wina, że cały czas mam nadwagę, bo czasem sobie pozwalam z jedzeniem. Ale z drugiej strony uważam tez, że taka jest moja 'uroda', słaba przemiana materii. Moge z ręka na sercu przyznac się, że nie jem dużo słodyczy, fastfoodów wcale. Pizze, frytki, hamburgery, gazowane napoje są mi obce a i tak wystarczy, że tylko trochę czasu nie będe się pilnowac i już tyję. Teraz do endykrynologa nie chodzę. Sama dobrze wiem, ze mam powazny problem z nadwagą i nie jest tak, że zostaje z tym sama. Moja mama stara mi sie pomagać jak tylko może, ale nie zmusiłaby mnie do diety gdybym sama tego nie chciała. U mnie najgorszym problemem jest to, że im dłużej się odchudzam tym słabnie moja silna wola i motywacje. Moim sukcesem było schudnięcie 15kg w ciągu 4 miesięcy(bez żadnych głodówek - 1000kcal a czasem nawet więcej), ale niestety przerwałam dietę a kilogramy wróciły z nawiązką. Moim celem tym razem jest, aby wytrwac do końca, abys schudnąć do tej optymalnej wagi, a póxniej co jakiś czas się kontrolować aby ona nie powróciła.

Goccia mój komentarz jest taki: mama ma byc dla Ciebie wsparciem i dobrze, ze takie od niej dostajesz a to tylko Twoja silna wola musi tu zadziałać i niestety z doswiadczenia wiem, ze jezeli w gre wchodza sprawy genetyczne to całe zycie trzeba sie kontrolowac i nawet na moment sobie nie odpuszczac poprostu ustalic pewne zasady żywieniowe na całe zycie bo takim chudnięciem i tyciem rozregulujesz sobie metabolizm i bedziesz miała coraz większe problemy z utrzymaniem właściwej wagi, zyczę Ci powodzenia i wytrwałości

Dziękuje bardzo. Wiem, że to wszystko zależy ode mnie, ale czasem z tą silna wolą są problemy. Tak jak pisałam - na początku nie mam problemów. Im bliżej jestem wymarzonej wagi tym bardziej nie mam siły i ochoty na dalsze odchudzanie. Przez to, że tyle razy się odchudzałam i nie osiągnęłam celu, za każdym razem jest coraz trudniej. Mam nadzieje, że tym razem będzie inaczej.

Mam pewną obiekcje:D. Tak jestem tzw. nastolatką, chcę schudnać, ale nie osądzajcie tego niesprawiedliwie!!! Wcale nie jestem "anorektyczką", jestem osobą z lekką nadwagą, jako dziecko byłam jeszcze "szersza". Nie jestem tu żeby szukać sposobów na głodzenie sie itp. Próbuję dowiedzieć się co nieco o zdrowym odżywianiu i formach redukcji wagi. Naprawdę, nie wpływa na mnie dobrze fakt że jestem najcieższa z kl itd. Wstydzę się siebie. I przyznaję, że podczas mojego dorastania rodzina "tuczyła" mnie ile wlezie, sugerując że "dobry" apetyt i trochę tłuszczu to oznaka zdrowia.

ha! ja mam tak jak Meeri, tylko, że to byli dziadkowie... no i jak byłam mała. a jeśli chodzi o mamę, to mam z nią takie stosunki, jak Roxi, ze swoją córką. nie wiem, czemu, a właściwie kiedy, że przytyłam. nie osądzajcie z góry wszystkich odchudzających się nastolatek, np. ja mam nadwagę i mi się nie to nie podoba. jestem za, żeby ktoś moderował Vitalię i pamiętniki, bo mnie po prostu wkurzają ano.

Cieszę się, że nie tylko ja mam wkur*a oglądając co niektóre pamiętniki, a jak widzę model 3D, który wygląda jak szkielet i do tego biadolenie "muszę schudnąć jeszcze 5kg" to przestaję nad sobą panować. Pozostaje mieć nadzieję, że moderatorzy w końcu zareagują.

A nie uważacie, że moderatorzy mają związane ręce? Internet jest takim miejscem, gdzie wiek łatwo zmienić, a bezsensownego biadolenia nikt nie będzie cenzurował. Ja się zastanawiam co robią rodzice nastoletnich anorektyczek. Wiem, że ciężko kontrolować taką osobę (mam doświadczenia z tym związane) jednak gdy dziecko drastycznie zaczyna chudnąć nie należy stać mu nad talerzem i patrzeć w zęby - od tego są lekarze, którzy skupią się nie na żołądku a psychice. Młode osoby, które posmakowały jak to jest być ocenianym jako "chudy", tracą kontrolę nad sobą i swoim ciałem. Cenzura takich osób nic nie da - to ich nie zmieni, a co najwyżej przeniosą się na strny propagujące anoreksję.