W dzisiejszym artykule przeczytasz:

  • o tym, jakie są objawy jelita drażliwego,
  • kilka słów na temat ewentualnej potrzeby zgłoszenia się do lekarza,
  • jak w parze idą ze sobą jelito drażliwe i dieta,
  • czy da się całkowicie pozbyć problemu?

Temat jest ważny szczególnie dla kobiet (o tym za chwilę), lecz w znacznym stopniu powinny zainteresować się nim osoby ze stanami lękowymi i depresją. Dlaczego? Bo zespół jelita drażliwego to również jeden ze skutków ubocznych złego funkcjonowania układu nerwowego, a problem ten dotyka coraz szerzej całego społeczeństwa.

Zespół jelita drażliwego — objawy

Jednym z fundamentów, w trakcie budowania ogólnej odporności organizmu, jest między innymi dbanie o prawidłowy rozwój flory bakteryjnej (mikrobioty) w jelitach. Tymczasem ludzkość z uporem maniaka popełnia wciąż te same błędy: zwiększa swoją ekspozycję na stres, zapomina o nawadnianiu organizmu, nagminnie wybiera czerwone mięso zamiast obfitych w omega-3 ryb, na potęgę korzysta ze środków przeczyszczających, nie stosuje probiotyków w trakcie i po zakończeniu przyjmowania antybiotyków.

Takie zachowania zdecydowanie nie wpływają na poprawę odporności, a wręcz przeciwnie — powodują ogólną destabilizację. Do licznych niedogodności, takich jak między innymi osłabienie organizmu czy gorsze samopoczucie, dochodzi dość konkretna nadpobudliwość, określana jako zespół jelita drażliwego. Objawy widoczne gołym okiem mogą być różne, lecz w większości sprowadzają się do biegunek i nieprawidłowego stolca — bobkowatego lub płynnego z domieszką śluzu. Ponadto może temu towarzyszyć podwyższona wrażliwość układu pokarmowego na większość bodźców, w praktyce objawiająca się na przykład wzdęciami oraz uczuciem ukłucia lub bólu.

Skutek? Kiepski nastrój, osłabienie, bóle głowy, chroniczne zmęczenie, niechęć do działania, brak sił, niepokoje i problemy z koncentracją. W dodatku całość nie ma charakteru jednorazowego, a nawrotowy, więc drażliwe jelito może mieć znaczny wpływ na ogólną jakość życia.

Leczenie jelita drażliwego. Kiedy udać się do lekarza

Wiadomo już, że zespół jelita drażliwego to poważny temat z przykrymi konsekwencjami. Również jest jasne, że ma on najczęściej związek z innymi schorzeniami, w tym takimi o podłożu psychicznym. Problem może pojawić się również po przebyciu ostrego zatrucia pokarmowego. W niektórych momentach jest na swój sposób „dziedziczny”, bo może występować rodzinnie, przy czym statystycznie dotyka dwa razy częściej kobiet niż mężczyzn.

Leczenie jelita drażliwego powinno nastąpić po rozpoznaniu stanu zdrowia przez lekarza. Podstawą do wizyty są własne obserwacje organizmu oraz długo utrzymujące się objawy jelita drażliwego. Długo, to znaczy około trzech miesięcy:

  • występują bóle brzucha, które ustają po defekacji,
  • w momencie wystąpienia takich stanów zmienia się konsystencja kału,
  • pojawia się biegunka lub wręcz przeciwnie — zaparcia.

Oczywiście wszystkie wyżej wymienione niedogodności mogą być też związane z innymi chorobami, ale wtedy najczęściej pojawiają się też inne objawy. W efekcie problem powinien potwierdzić w obszernym wywiadzie lekarz, który zapewne skieruje pacjenta na morfologię krwi i badanie ogólne moczu. Przydatne może też okazać się OB oraz sprawdzenie kału na obecność pasożytów.

Proces leczenia jelita drażliwego jest długotrwały i powinien być zorganizowany na wielu płaszczyznach. Mowa tu przede wszystkim o:

  1. Farmakologii.
  2. Diecie.
  3. Ograniczeniu stresu i innych, destrukcyjnych przyzwyczajeń.

Bardzo często „do akcji” wchodzą probiotyki, odbudowujące florę bakteryjną. Co ciekawe, warto też jeść… kiszonki. Tak charakterystyczne dla naszej szerokości geograficznej przysmaki są świetnym produktem dla potrzeb naszych jelit.

Zespół jelita drażliwego — dieta

O kiszonkach już wiemy, lecz cały temat diety związany z osobami chorującymi na drażliwe jelito jest dość skomplikowany. Przede wszystkim mnóstwo źródeł podaje sprzeczne informacje — większość z nich zakłada bardzo rygorystyczne jadłospisy, które mogą przyczynić się do zachwiania ogólnej równowagi organizmu i wyrządzić sporo szkód, szczególnie jeśli nie są praktykowane pod czujnym okiem doświadczonego dietetyka. Oto zbiór kilku najciekawszych informacji, które zainteresują chorych na zespół jelita drażliwego. Dieta powinna obejmować między innymi następujące wskazówki:

  • Pij siemię lniane. To sposób „stary jak świat”, z gatunku tych babcinych, ale za to bardzo skuteczny. Warto robić to nawet w kontekście szeroko pojętej profilaktyki, choć siemię nie każdemu smakuje. Chociaż zawiera dużo błonnika (a wysokobłonnikowe produkty jak otręby raczej należy omijać, będąc chorym), to przede wszystkim zapewnia naturalną funkcję ochronną dla jelit.
    
  • Pikantne szkodzi, pikantne pomaga. Trudno o jednoznaczne określenie, bo to kwestia indywidualna. Nie mniej jednak z pikantnymi daniami i przyprawami trzeba postępować ostrożnie.
    
  • Spokój, stałe pory posiłków, jeszcze więcej spokoju, podobna wartość energetyczna dań. Pośpiech przy konsumowaniu jest zupełnie niewskazany, trzeba też zadbać, aby całość jadłospisu prawidłowo zbilansować i zrównoważyć, także pod kątem kalorycznym.
    
  • Alkohol wylatuje z diety. O ile co do kawy są pewne wątpliwości, lecz raczej nie trzeba z niej rezygnować, tak napoje wyskokowe nie mają taryfy ulgowej. Ta konkretna używka w żaden sposób się nie broni, więc chorując na zespół jelita drażliwego, dieta musi być wolna od procentów.
    
  • Nietolerancja laktozy — przyda się wzmożona czujność! Statystyki potwierdzają, że osoby mające problemy z produkcją enzymu laktazy, też bardzo często chorują na drażliwe jelito.

Specjalnym rodzajem diety jest też low FODMAP, czyli mająca na celu ograniczenie spożycia produktów z dużą zawartością polioli oraz fermentujących monosacharydów, oligosacharydów i disacharydów - więcej możecie o niej przeczytać tutaj https://vitalia.pl/low-fodmap. Spokojnie można jeść ziemniaki, ryż, banany, sałatę, sery twarde i jogurty, natomiast unikać należy soi, kiełków, buraków, kukurydzy, ksylitolu, jabłek i gruszek, a także miękkich serów i lodów.

Drażliwe jelito. Problem na całe życie?

Badania dotyczące omawianej dzisiaj choroby wciąż trwają — naukowcy starają się dokładniej usystematyzować przyczyny i objawy związane z jelitem drażliwym, jak również odpowiednie diety i sposoby neutralizacji. Niestety, obecnie nie są znane sposoby całkowitego poradzenia sobie z tą dolegliwością. Oczywiście problemy można wyciszyć i nauczyć się z nimi żyć, ale zawsze trzeba będzie zachować ostrożność.

Tym bardziej że obecnie sytuacji stresogennych jest bardzo dużo, a tempo życia — niesamowicie szybkie. Uważać muszą również osoby często podróżujące, w tym w kierunki egzotyczne, gdyż są one szczególnie narażone na różnego rodzaju zatrucia pokarmowe. Jeśli takie problemy pojawią się częściej, to zespół jelita drażliwego ma większe szanse na pojawienie się.