Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
50 km na rowerze, czyli grubemu to wiatr zawsze w
twarz

 Ostatnio nie mam czasu pisać tak często jakbym chciała.Przyszła wiosna i w związku z tym na ogrodzie mnóstwo roboty.

W sobotę urządziłam imprezę urodzinową.Przyrządziłam mnostwo pysznego jedzenia i niestety próbowałam, kosztowałam , doprawiałam i skutek taki , że waga poszybowała w górę , ale nie poddaje się .Walczę dalej.

Wczoraj wybrałam się z mężem na wycieczkę na moim nowym rowerze..Jechalo się super .To nie to co na moim starym 15 letnim rowerze.Nic nie skrzypi, nie trzaska, nie blokuje się , przerzutki wchodzą leciutko a hamulce działają.Trafil ten moj mężulek z tym prezentem. Wycieczka byla jednak męcząca, bo wiał okropny wiatr, i cieżko się jechało.Przyjechalam do domu padnięta jak pies.Ale przyjemnie się tak spocić i zmęczyć.

 A muszę jeszcze wspomnieć o mojej  najlepszej koleżance , z ktorą odchudzam się od 17 lat:)Zawsze to ja bylam jej motywatorem , zachęcalam , prosiłam aby ze mną ćwiczyła, a ciężko ją było ją gdzieś wyciagnąć .a teraz zawzięła sie dziewczyna i w ciągu trzech  czy czterech tygodni schudła 7 kilo..Dodam , że nasi mężowie kiedyś obiecali , że zafundują nam wyjazd do spa, jeżeli schudniemy.To znaczy mój mąż funduje mojej koleżance, a jej mąż mnie.Muszę wziąść sie ostro za siebie, bo niestety obawiam się, że jeszcze parę tygodni i moja koleżanka będzie sie pławić w czekoladzie, będzie masowana i przyjedzie zrelaksowana  a rtachunek przyjdzie na moje konto:)