Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
...

I tak jestem z Ciebie dumna, z tych małych sukcesów, wytrwałości. Dla mnie jako osoby otyłej, chorej na otyłość, tak już się z tym pogodziłam i nazywam rzeczy po imieniu najważniejsze jest doceninie małych sukcesów. Chciało by się schudnąć do 80 kg niestety na to potrzeba czasu. Dajmy go sobie obie i wspierajmy się w dojściu do celu ❤️

Ściskam !

Głowa do góry, może akurat plan minimum (nie przytyć, a może odrobinę schudnąć) będzie odpowiedni przy tylu imprezach 🙂

Ubytek może mały ale wzrostu nie ma to tak jakby była stabilizacja w tym miesiącu. Od września znowu zaczniesz i będzie dobrze. Masz piękną działkę a praca na niej to siłownia a i przy dzieciaczkach też się naskaczesz. Powodzenia:)))

A gdybyś się tak nie zadręczała i faktycznie sierpień potraktowała jako stabilizację tych 117? Myślę, że to co sama nam napisałaś o cieszeniu się chwilą to ważne dla głowy. Z perspektywy czasu jestem na siebie zła, że zamiast stabilizować wage, którą kiedyś miałam (a schudłam 15kg wtedy) wpadłam w tycie i chudnięcie aż dobiłam do swojego życiowego maxa. Przerwy też są potrzebne a Ty się przecież starasz 🍀