Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Ale się wkurzyłam!!!

Jestem na siebie zła , zła, zła!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

1) Zeżarłam całą czekoladę karmelową, którą dostała na dzień dziecka. Rozpracowałam ją w ciągu trzech dni. Po prostu bliska obecność czekolady w moim otoczeniu nie dawała mi spokoju:) Wiem, że była pyszna i rozkoszowałam się jej smakiem, ale kurcze tak nie może być, przypomnę sobie smak tych wszystkich pyszności i znowu będę sięgała po nie w sklepie, a tego bardzo bym nie chciała. W ten sposób zapewnie sobie jedynie szybki efekt jo jo.

2) Opuszczam się w ćwiczeniach z Mel B, które robiłam codziennie, a teraz zamiast ćwiczyć siedzę godzinami na skypie albo na FB i romansuje... Przecież nie może tak być!! Już było widać taki ładny zarys mięśni na nogach i ramionach , a teraz to wszystko zniknie? Jest jeden plus, stargałam wczoraj ze strychu rowerek stacjonarny i zrobiłam na nim wczoraj 50km. Ale czy to mnie rozgrzesza...? Nadal czuję wyrzuty sumienia.

3)W pierwszej i drugiej fazie Dukana stałą białkową szybką przekąską był jogurt naturalny, którym zaspokajałam głód... teraz kiedy mogę już wprowadzić pieczywo to ono stało się moim głównym pożywieniem. Czuję, że wprowadzam do organizmu za dużo węglowodanów z pieczywa a za mało z warzyw i owoców!! Nie chce mi się wieczorem zrobić sałatki, kiedy łatwiej zjeść kanapkę, dobrze, że chociaż pomidora daję na te kanapki...

4) A dzisiaj moja koleżanka mnie odwiedziła w pracy. Też się odchudza. Zaczynała od mniejszej wagi niż moja ale nosi już spodnie w rozmiarze 38-40!!!Ależ ja poczułam zazdrość i złość!!! Tez tak chcę!! Muszę zacisnąć pasa i spiąć poślady i ogarnąć się:) Nadal przecież nie osiągnęłam zamierzonego celu 75 kg. A dzisiaj na wadze 79kg:( Czekolada poszła w dupę:/

Chcę wyglądać tak: