Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Chyba się nie nadaję :(

Znowu przytyłam :( Ale to moja wina i mam tego pełną świadomość. Nie potrafię opanować chęci jedzenia i nie wiem co z tym robić. W ciągu dnia nie jem dużo, ale wieczorem... Wczoraj rano kromeczkę, potem jabłko, troszkę zupy szczawiowej, jogurt i byłoby tyle, ale wieczorem... wciągnęłam pół bagietki i jeszcze zakontrowałam kromką chleba z serem żółtym. A co potem? Oczywiście 2 lampki czerwonego wina! Jestem wściekła i w dodatku mam poczucie ciągłego przegrywania ze sobą samą samą. Znowu sięgnęłam po papierosy, bo uznałam, że jak będę głodna, to lepiej zapalić. Kretynizm! Wiem!
Co dalej? Na wadze mam więcej, nie mam w co się ubrać i codziennie przed wyjściem do pracy dostaję szału, bo to co jeszcze 3 miesiące temu było dobre - teraz jest obcisłe.  Niby chodzę na siłownię, na basen, ale nie wiem jaki to ma sens, skoro nie mam silnej woli i nie potrafię zmienić swojego żywienia. Ostatnio mój instruktor powiedział, że ćwiczenia to tylko 20% sukcesu, a 80% to odpowiednio zbilansowana dieta! Moja koleżanka schudła 13 kilo i wygląda super, ale ona zupełnie zmieniła swoje podejście do jedzenia. Jej jest łatwiej, bo jest samotna, więc po prostu pewnych rzeczy nie kupuje i tyle. A ja mam rodzinę, której kupuję różne pyszne rzeczy, które kuszą...
Nie wiem, czy mam siłę zaczynać jeszcze raz. Nie wiem po co w ogóle tu piszę...