Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Tydzień 9 dzień 3

Zazwyczaj jest tak, że kiedy masz większe oczekiwania wobec siebie, Twoje oczekiwania wobec ludzi również rosną. W moim przypadku akurat tak było i w sumie nadal nie rozumiem wielu rzeczy. U mnie akurat równocześnie z ciałem zmieniło się myślenie :) Teraz jakoś z obojętnością do tego podchodzę a z siebie daję 100 % :) Powodzenia :)

To, co napisałeś z pewnością byłoby zdrowsze, ale (no właśnie, zawsze jakieś ale). Studiując i pracując- czyli mając czas wypełniony codziennie od rana do ok 21 mam problem z wygospodarowaniem dodatkowego czasu na ćwiczenia. Kilka miesięcy temu codziennie (lub prawie codziennie) biegałam po kilkanaście km. Obecnie sporadycznie pływam na basenie lub skaczę na skakance. Póki, co przy tych 1000 kcal nie jestem głodna. Równomierne rozłożenie posiłków + dużo warzyw. Mam nadzieję, że uda mi się wytrwać cały okres postu- dłużej będzie to nie zdrowe dla organizmu. Dodatkowym problemem jest, hmmm uzależnienie od jedzenia? Chyba mogę to tak określić. Wspomniany tysiąc uczy mózg, że nie trzeba się obżerać do granic możliwości, jedzenie kompulsywne nie jest rozwiązaniem, a nie zwracanie uwagi na to, co się wrzuca do żołądka, wcale nie sprawia, że jestem szczęśliwsza. Pozdrawiam, i dzięki :)

Znam ten bol ! z ludzmi jest coraz ciezej wspolpracowac -jak nie zazdrosc to zlosliwosc Najlepiej robic swoje i nie przejmowac sie ! wszystkim nie dogodzisz ! Pozd :)

Powodzenia :-)