Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Jestem szczęśliwa.

Jestem szczęśliwa, bo wczoraj już wiedziałam na 100 %, że starsza córka zdała maturę (wczoraj były wyniki pisemnych matur), a młodsza dostała się do liceum (1 z 3 wybranych przez nią  w rekrutacji elektronicznej).
Dokonałyśmy opłatę rekrutacyjną na studia (kilka kier.) i zobaczymy co  w ostateczności wybierze.
Życie moje po rozwodzie zmieniło się, ale tak naprawdę tylko w pewnym stopniu, ale zaczynam od czasu do czasu żyć "większą pełnią życia". Mam nadzieje, ze mój optymizm mnie nie opuści!
Zaczynam wierzyć, ze udadzą mi się jeszcze  pewne rzeczy w życiu.

A moja waga... przy tych upałach leciutko, powoli idzie w dół. Oby tak dalej!
Żeby się czuć lżej i nieco swobodniej powinnam (muszę?) zrzucić przynajmniej jeszcze z
20 kg. I jak wymawiam te słowa: "20 kg", to jestem przerażona, bo jest to sporo do osiągnięcia. Miewam wtedy wątpliwości czy dam powolutku radę. Dwadzieścia - to bardzo duża liczba!