Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Chce się uwolnić! Moja historia - jak każda inna.

Daktyle jak jem to 20 gr ok. 70 kal :)

Czytałam o gadzi! Niezły artykuł,zapisałam sobie stronkę bo są jeszcze inne ciekawostki np o cukrze :) tak więc cukier won! A co myślicie o daktylach ? Słodkie Ale chyba nie często ? Bo ja na przegryzke biorę co drugi dzień ? Rzadziej jeść ? Duma jestem ze słodyczą powiedziałam pa pa , trzymaj się kochana :)

Zapraszam na ta stronke, moze tam znajdziesz pomoc, a juz na pewno sporo motywacji.https://vitalia.pl/Fit-Ja-Fit-Ty-Tra%C4%87-kilogramy-ze-mn%C4%85-590274774466475/

Doskonale to znam... damy radę ;)

Ja mam cielska wiecej I od 3 dni zero slodyczy jem mniej bo wiem ze jesli nie zrobie nic to zle ze mna bedzie a mam dla kogo zyc. Rowniez bylam uzalezniona od slodyczy oj jak mnie ciagnie rece wyciagaja do mnie ale nie to jest zabojca! Jak to moja dietetyczka powiedziala trzeba zrobic sobie w nocy przeszczep mozgu I zaczac od rana I nie wracac juz do przeszlosci

nie jesteś sama, ja z wiecznej Kasi-grubasi w liceum przeżyłam metamorfozę, schudłam 15 kg, słyszłam tylko ochy i achy, oczywiście od tamtej chwili minęło już 5 lat, a ja dalej na diecie, a co se schudne to se przytyje. W tym roku przeżywałam dość ciężki okres, na wagę nie stawałam bo się bałam, w końcu się odważyłam i zobaczyłam 12 kg na plusie. Od 2 tygodni staram się nie dać słodyczom i obżarstwu, ale zdaje sobie sprawę że prędzej czy później będę musiała zmierzyć się z ochotą kompulsu. Trzymam kciuki za Ciebie i pamiętaj że nie jesteś sama :)

witam w klubie.. przeczytaj koniecznie: https://vitalia.pl/gadzi-i-profesor/ dzięki tej stronce (zwłaszcza ten wpis) zrozumiałam, czemu mam napady i coraz częściej udaje mi się je kontrolować. Nie wiem jak na ciebie, na mnie nie działają żadne "przełomowe momenty" i "od teraz zaczynam żyć normalnie", tak samo jak nie pomagają hasła w stylu "weź się za siebie, dasz radę, wystarczy chcieć". To jest mozolna praca nad sobą, długa i wredna, ale okresy "czystości" od nałogu są tego warte :-) zwłaszcza kiedy zaczynaja sie robic coraz dłuzsze! no, także przeczytaj sobie koniecznie ww. stronkę i dawaj znać, jak dajesz sobie radę :-)

To samo ja myślę ! Wzięłam się do roboty w kwietniu teraz - 7 z 86,7 zero słodyczy a wpierdzielalam jak świnka źle się z tym czuje ! Od kiedy się dietuje zdrowo jest lepiej nie śpię już do 11 a wstaje 6,7 i jest o niebo lepiej teraz fazę do 6 uda się ! Musi ! Zabieraj się do roboty kochana! I walcz ze słabościami ! Uda się ! Ale nie będzie łatwo ! Powodzenia :)

Mnóstwo jeszcze cudownych lat przed Tobą, nie linczuj się proszę tak. Wszystko jest do zrobienia uwierz mi. Vitalia to cudowne miejsce pełne super ludzi którzy Cię będą wspierać. Wszystko się ułoży zobaczysz. Zabieram Cię do siebie, mam nadzieję,że dam Ci trochę wiary samą sobą w to,że wszystko jest możliwe tylko Ty musisz uwierzyć,że się uda.

Swietnie Cie rozumiem sama walcze z checią podbierania cały czas mam w głowie pytanie "dobra zjesz to a co potem? czasami przegrywam ale teraz się zaparłam i nie ma zmiłuj przecież dojde do wagi 100 a na to pozwolić nie moge trzymam kciuki za Ciebie mam nadzieje ze sie uda zapraszam Cie do znajomych mamy taka samą wage motywujmy się i walczmy o siebie

ps. i nie przesadzaj , nie zmarnowalas najlepszych lat zycia, one sa dopiero przed Toba:)

jezeli nie bedziesz sie glodzic, jedz z 1800 kcal + 3-4 razy w tygodniu cwicz, a waga spadnie, nie wykluczaj zupelnie smaku 'slodkiego', np gdy chodzi za mna slodkie to wieczorem na kolacje jem bulke z miodem, lub jem deser banan polany czekoladą. ps. a tak w ogole polecam ci diete vitalii.

Właśnie osiągnęłaś dno - uświadomiłaś sobie, że nie chcesz być dłużej grubasem. A to dobrze. Dno jest potrzebne, żeby się od niego odbić. Teraz może być już tylko lepiej. Naucz się zdrowego odżywiania, a nie ograniczania kalorii do minimum, byle schudnąć. Nie o to chodzi. Ja walczę sama ze sobą i moimi nadprogramowymi kilosami już cztery miesiące. To nie dużo, jeszcze wiele wyrzeczeń przede mną. Ale wierzę, że kończąc moją przygodę z odchudzaniem, zrobię to raz na zawsze, bo odejdę stąd z wiedzą i umiejętnościami, które nie pozwolą mi wrócić do starych nawyków. Dlatego walcz. Ucz się jak jeść, a nie żreć. Trzymam kciuki.

Dasz rade, ważne że zaczełaś coś robić. Wiem to, bo mnie właśnie skręca, bo wiem, że w domu są przepyszne kruchutkie krówki, luby wie o detoksie i mi żyć nie da jak się złamie i po nie pójde :D Powodzenia, uda ci się!

Niestety Twoja historia jest podobna, ale nie znam nastolatki, która schudlaby rozsądną dieta i odrobina sportu. Ale uświadomienie sobie swoich błędów to dobry krok. Trzymam kciuki, żebyś znalazła tutaj wsparcie w trudnych chwilach. Gdy będziesz chciała znowu się najeść slodyczy, wejdź na vitalie i zobacz jak dziewczyny sobie świetnie radzą, jak chudną i dają motywację. Oczywiście każdy z nas ma słabsze dni, ale chodzi właśnie o to, żeby nauczyć się nad nimi panować. Trzymam za ciebie kciuki i życzę powodzenia :-)

jeśli masz ochotę, napisz na priv. Czytając ten wpis czułam się troche jak o sobie. Myślę, że może uda się nam coś podziałać. Nie chce się narzucać, dlatego jak sama uznasz to za słuszne to napisz. Czekam i trzymam kciuki :*

Jak ja dobrze znam to chodzenia do sklepu i kupowanie tony słodyczy, drożdżówek, ciast, batonów, czekolad, lodów, chipsów i czego popadnie. Przy kasie kupę forsy się zostawia, a potem przyjemność - kilku godzinna, jedzenie tego wszystkiego. Ale co dalej? Potem wyrzuty sumienia, złość na siebie, czucie się jak gówno.

Ehh,ja od 10 roku życia bujałam się z nadwagą i otyłością I stopnia .. a potrafiłam na studiach zjeść die mrożone pizze, litr coli, paczka chipsów i loda.. jednego wieczora. Udało mi się dwa razy w życiu schudnąć 20 i 22 kg i wróciło to w mgnieniu oka. Teraz walczę o siebie, o swoje zdrowie i zmieniam życie o 360 stopni ... Mam nadzieję, że uda Ci się wyjść z tego błędnego koła..

Witaj... widzę że Twoja historia jest BARDZO podobna do mojej... Od dziecka zmagam się z wagą i kompleksami. Schudłam drastycznie podobnie jak Ty i dokładnie jak Ty przytyłam znowu... Zawsze myślę o sobie jak o grubej osobie, nic na to nie pomaga, nawet zapewnienia narzeczonego, że mu się podobam... Dziś chcę zawalczyć o siebie, w przyszłym roku mój ślub. Kochana, powalczmy razem, na pewno się uda wierzę w to i trzymam za nas kciuki :*