Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
nie mam sił...

Kochane moje...tak dobrze mi szło.Myślalam,ze sie uda ,a tu ..ech szkoda gadac.Mama ostatnio wielkie stresy.Mąż był bez pracy,podjelismy starania o wyprowadzenie sie od tesciow i starania o dziecko a na koniec okazalo sie ,ze mama ktora jest 6 msc po zawale,ma jakiegos guza w piersi i czeka na dokladne zdiagnozowanie.I jakos tak bezwiednie popadlam w straszna beznadzieje i kompulsy...Doslownie przeżarlam 3 tygodnie mieszajac wszytsko co sie da i jak sie da.No i wczoraj odwazyłam sie stanac na wadze.Efektem jest 3 kg na plusie.MASAKRA,nei wiem co teraz ,jak dzialac,bo nie moge jakos super byc na diecie bo sie staramy o dziecko,cwiczyc tez mega nie chce.Po kilku tygodniach znow udalo mi sie wsiasc na rower,no ale co jak wczoraj zlapalam kompuls to jadlam az do zmulenia...w nastepnym tygodniu sie okaze co z naszych staran,a ja jestem dobita zamiast sie cieszyc...