Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Nie ma czasu na łzy ...

Życie zapierdziela naprzód i tylko odemnie zależy czy podążę z nurtem ,dam się ponieśc fali czy pójdę na dno jak kłoda.

Jedna madra duszyczka podpowiedział mi,że zawsze może być gorzej , więc szukam pozytywów w dzisiejszym dniu i mam jakies przebłyski na choryzoncie.

Zdecydowanie lepiej gdy ,mam zajecie jeszcze lepiej gdy mam go dużo. Naprawdę!!! Nie mam czasu na pierdoły , to na dąsy też nie mam  i już.

Rano poćwiczyłam, ogarnęłam chatę (bo w piatek mam więcej czasu). Zdążyłam jaszcze do mojej fryzjerki skoczyć na odrosty, bo już mi siwizna zanadto prześwitywała.

Ewela miała zaplecione warkocze to ja poprosiłam o takie same. Pierwszy raz od ponad 2 lat mam dobierańcejeszcze króciótkie ale już są ( cieszę się bo zapuszczam włosy).

Więc to nie takie trudne: "Znaleźć odrobinę szczęścia w codziennosci".

Młody ma dzisiaj bal pożegnalny z gimnazjum. Kupiłam mu różową koszulę,nową a w ciuchlandzie, jeszcze ometkowaną.

Bardzo się dąsał, bo mówi , że różowy jest dla pedziów. Poczekaj,mówię, zaufaj mamie, zobaczysz jak bedzie wygladała z odpowiednim podkładem i spodniami. I co oczywiscie wyglada szałowo, zrobiłam mu jeszcze misz -masz na głowie i pognał mój szalony nastolatek.

Też się wybieram na ten bal ale po pracy mam jeszcze wieczorem zajęcia. Lubię miny moich nie do końca przyjaźnie nastawionych koleżanek z pracy, więc będę dzis szokować.

Z tajemniczej walizki wyciagnęłam czerwoną sukienkę z frędzlami, schudłam wiec leży jak ulał. Do tego czarne leginsy(muszę bo kiecka jest bardzo krótka) czarne sandały na szpilce i jakieś dodatki.

Na głowie  nie musi być nic ekstra bo ekstra jest kiecka.

Jak zrobię foto to zdam relację. Idę pazury robić paaaaaaaaa.