Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Kryzys.

Dzisiejszy dzień był beznadziejny. Na śniadanie się nażarłam, potem miałam zawody - poszło mi słabo. Zjadłam potem obiad w szkole. Wróciłam do domu i znowu zjadłam obiad. Po 2 obiedzie podjadam co chwilę. Biegam do kuchni i a to trochę samej kaszy, a to trochę sosu, a to tego i śmego. W sobotę staję na wagę i coś czuję, że będzie strasznie. Ćwiczyć w miarę mi się chce, ale boję się, że jedzeniem wszystko nadrabiam. Nie jestem głodna, ale jem, bo w głowie cały czas coś mi sie odzywa ,, O, może zjem loda'' albo ,, Czemu by tego trochę nie spróbować.''. Najgorsze jest, że wiem, że źle robię, a mimo to biegam do kuchni co chwilę. Potem wracam i sobie myślę ,, Ej, co ja robię? Znowu zgrubnę. Koniec z jedzeniem.'' Po czym po 15 minutach znowu coś jem....;/ Trzeba mnie uwiązać najlepiej, albo kuchnię zamknąć na klucz. 

Koszmar... Tak się super czułam, jak jadłam mniejsze porcje i bez dokładek, i regularnie. A teraz... ciągłe wyrzuty sumienia....