Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Rower moją miłością! + wyczekiwanie ;)

Robię już drugi raz ten wpis i mam nadzieje, że tym razem wszystko będzie ok, bo wczoraj przed publikacją wyłączył mi się laptop i cały wpis poszedł się rypać  Tak się wkurzyłam, że dałam sobie wczoraj spokój i nie pisałam na nowo.

Przechodząc do sedna. Zakochałam się w jeździe na rowerze! Wczoraj miałam znowu dzień lenia, ale zmobilizowałam się i poszłam pojeździć i nawet pobiłam rekord  Przejechałam dobre 20km i to lasem, gdzie praktycznie było ciągle pod górkę i co więcej sam piasek. A wiadomo, że po piasku jeździ się o wiele ciężej niż po asfalcie. Jestem z siebie meeeega dumna, bo nigdy tyle kilometrów nie przejechałam i zawsze jak była jakaś górka, to schodziłam z roweru i wchodziłam na nią, a wczoraj nie zdarzyło mi się to ani razu. Nawet piasek nie był mi straszny, w którym koła się plątały i ślizgały niemiłosiernie. Ale było warto, bo dzisiaj wchodząc na wagę pojawiło się 300 gram mniej niż wczoraj Obiecałam sobie, że teraz codziennie będę jeździła rowerem, a przynajmniej 5 razy w tygodniu. Dzisiaj się przebrałam na sportowo i miałam już buty ubierać, a tu patrzę deszcz pada  I tak sobie czekam aż przestanie, to wtedy pójdę. 

I teraz najważniejsze! Dzisiejszy dzień jest dla mnie wyjątkowy, bo zostanę ciocią po raz drugi Od rana wyczekuje zdjęcia małej i ciągle wiszę na telefonie Kupiłam już prezent, bo specjalnie rano pojechałam coś kupić i wyhaczyłam komplecik, w którym zakochałam się od pierwszego wejrzenia Teraz tyle jest fajnych ubranek dla dziewczynek, że można oczopląsu dostać Miałam wstawić zdjęcie, ale wygląda okropnie i gdybym zobaczyła ten komplecik na zdjęciu, to w życiu bym tego nie kupiła i stąd zrezygnowałam z pokazania go Wam

Wiem, że ten wpis jest trochę chaotyczny, ale jestem nakręcona wyczekiwaniem zdjęcia, że nie mogę zbytnio na niczym się skupić Mam nadzieje, że mi to wybaczycie