Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Cała prawda o "dobrych genach"

Panie i panowie, co myślą, że "dobre geny" mają, że dupy ruszać nie muszą i wszystko co pod ręką mają to wpieprzają, powiem wam drodzy moi, że te wasze dobre geny kiedyś miną, zostanie wam sflaszała dupa i niemożność wejścia na pierwsze piętro.

Panie i panowie, co wytrwale ćwiczą i diety trzymają, chociaż z nadwagą, brakiem pewności siebie i innymi efektami ubocznymi życia w XXI wieku muszą się zmierzać! Już niedługo, za kilka miesięcy, może kilkanaście, będziemy mogli poszczycić się świetną sylwetką, pięknymi mięśniami i kondycją, dobrą kondycją! 

Niedługo role się zamienią. Ci z "dobrymi genami" i sflaczałymi dupami, będą patrzeć z zazdrością. Wszyscy będą NAS podziwiać. To MY będziemy uchodzić za wytrwałych i zajebistych. To MY, a nie oni będziemy mogli mówić "Wygrałam/em, jestem wytrwała/y, jestem świetna/y, bo się NIE PODDAŁAM./EM!" 

Ale mnie wzięło na przywódczy ton. Łohohoho. Macie rację. Muszę robić swoje. Muszę być silna. Nie będę już więcej płakać. Nie będę płakać przez facetów. Nie będę płakać przez zawistnych ludzi, którzy zazdroszczą mi wytrwałości. Nie poddam się. Wygram!

Wiesz

jestem motylem

uwięzionym

w kokonie

Jestem motylem

z podciętymi skrzydłami.

Za długo byłam

robakiem

którego deptano

po tysiąc razy.

Wiesz

jestem motylem

z wieloma skazami...