Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
jestem i żyję

Znam ból takiej rozłąki, mój wyjeżdżał na 4 tyg i po 3 dniach z powrotem wyjeżdżał...a ja sama z trójką małych dzieci, syn dopiero narodzony był....:) Pozdrawiam :)

Współczuję, nie wytrzymała bym tak. Po to mam mężczyznę i dziecko,żebyśmy żyli razem jak rodzina każdego dnia,nawet jeżeli to oznacza że nie stać nas na wiele rzeczy. Ale mamy siebie,wspieramy się na wzajem, i nic nie zastąpi naszych wspólnych wieczorów

Pewnie to żadne pocieszenie dla Ciebie, ale wyobraź sobie, że moi rodzice żyją w podobny sposób od 23 lat. Mój tato jeździ za granicę na 3 miesiące, w domu jest tylko 3 razy w roku przez około 1-2 miesiące czasu. Całe wychowanie dzieci spadło na moją mamę. Takie podłe życie, że chcąc prowadzić jako taki żywot trzeba tak tyrać i to w obcym kraju, żeby móc wykarmić rodzinę. Dasz sobie radę!

dasz radę :)