Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
sierpień...

Jak to już? A chudnięcie do lata? A bikini?
A wyjazdy nad wodę?
A krótkie, chociaż krótsze spódniczki?

A, a, a...?

Zawstydzona własnym ciałem chowam się pod szczelnym płaszczem pięknych, owszem, choć obszernych spódnic.
Obiecanki cacanki i rok w rok to samo...
Heh, właściwie z roku na rok gorzej.

Na liczniku 79,5  - masakra...
Wyjadłam resztki tortu i innych pourodzinowych smakołyków (no prawie).

Muszę, chcę znów stanąć na starcie. Nie chcę cudów - a do osiągnięcia rezultatów wystarczy trochę, powtarzam trochę - systematyczności.

3 kilo na miesiąc...

79,5 na 64 = 15,5 kilograma do zrzutu...
Podzielić przez 3 kg miesięcznie = 5 miesięcy pracy nad sobą...
Akurat by na sylwestra zobaczyć wymarzoną cyfrę...
Jak to wszystko ładnie wygląda zapisane...
Prawie pół roku walki ze sobą...
Ze słabościami, z napadami głodu...z pokusami...
I jak tu się nie dziwić, że tyle osób wybiera diety cud.

Jestem jednak realistką - i wybieram zdrowie. Szlaban na słodkie i ruch - od tego zacznę!