No cóż moje wyzwanie jeszcze nie dobiegło końca a już poległo w gruzach. Pewnie dlatego, że jestem kiepska jeśli chodzi o organizowanie swojego czasu, ale to nie szkodzi, kiedyś muszę się w końcu z tym uporać, więc dlaczego nie teraz? Jak co roku im bliżej lata, tym większą presję czuję pod względem wyglądu... To teoretycznie powinno pomagać, ale u mnie uczucie presji pcha mnie raczej w stronę lodówki.
Nie mogę zrezygnować ze słodyczy całkowicie, to jest nierealne w moim przypadku, dlatego też postanowiłam kupić sobie gorzką czekoladę i jeść ją gdy mam ochotę na coś słodkiego, oczywiście w umiarkowanych ilościach. Jednakże wolę zjeść kostkę czekolady, która da mi satysfakcje niż pół chlebaka, który ma ją zastąpić. Dodatkowo będę jednak zapisywać co zjadłam, ponieważ z przykrością stwierdzam fakt, iż z nawyku "wpierdalania" ciężko jest wyjść a jak już przestanie się to robić przez jakiś czas i sądzisz, że jesteś ponad to, to właśnie w tym momencie niepostrzeżenie zaczynasz sobie pozwalać na więcej i znowu zaczynasz się nażerać. Tak właśnie stało się ze mną. Normalnie jak jakiś ćpun...
Wyzwanie zaczynam od nowa, od dzisiaj i będzie to 10 dni, z dniem przerwy w piątek 24 kwietnia. Nic dziwnego, że nic mi się nie udaje jak z poziomu -1 rozpędzam się na poziom 10 zamiast robić małe kroki, które mimo braku mojej sympatii muszą w końcu pojawić się w moim życiu. Jak będę ciągle stawiać sobie zbyt duże wyzwania, którym nie mogę w danym momencie sprostać to najzwyczajniej w świecie będę wiecznie niezadowolona z siebie samej.
Jeszcze jedna ważna rzecz. Zacznę znowu biegać "w trybie" dzisiaj. 
. Nawpierniczałam się oczywiście jak świnia, bo jakże. Trudno, od jednej wpadki nikt jeszcze nie umarł, ale dzisiaj po prostu mam ochotę umrzeć. Jutro koniec wolnego, powinnam się cieszyć i w głębi duszy na pewno kryje się jakaś radość, bo uwielbiam swoje studia, no ale jakoś nie mogę jej z tej głębi wydobyć.
W sumie to tak bardzo chciałam uciec od nauki słówek, że zrobiłabym cokolwiek :D Dzisiaj trochę za dużo czekolady, ale na szczęście już cała zjadłam wiec jutro nie będzie :D A teraz czas na randkę z niemieckim ... 
Dziękuję za miłe komentarze 
, bo ok 17 strasznie zachciało mi się spać... Potem pouczyłam się troszkę niemieckiego, który czeka na mnie od wczoraj^^ Nie dałam rady i poszłam spać z... moim nowym psem. 19:30 pobudka i dalsza część niemieckiego, który mnie pokonał i nie mam ochoty go dalej męczyć. Jedyne co mnie pociesza to fakt, iż dzisiaj jadłam same zdrowe rzeczy z wyjątkiem 6 kostek czeko, którą kupiła mi mama, niby gorzka, ale jednak to czekolada, której miałam nie jeść. Dzisiaj nie chce mi się ćwiczyć jeszcze bardziej niż wczoraj, ale spodziewałam się tego problemu. Ciężko tak zmusić lenia do codziennej pracy, gdy dla niego jest, że odpuszcza, gdy tylko poczuje "nie chce mi się". JEDNAKŻE muszę poćwiczyć i wzbudzę w sobie ten obowiązek. Zbyt wiele czasu zmarnowałam na patrzenie jak wszystkim innym życie układa się tak jak ja bym chciała, żeby wyglądało moje własne życie. Wiem, że to brzmi dziwnie, ale może ktoś z was ma podobnie, że to ćwiczenie ciała trenuje również umysł, takie samozaparcie, nieodpuszczanie, systematyczność i to nie tylko w strefie "fit", ale także we wszystkich innych. Od dawna marzę, aby ubrać szorty i wyjść w nich gdzieś czując się zajebiście... Do tej pory założenie krótkich spodenek ograniczało się do strefy dom-ogródek, nie było opcji, żeby wyjść tak w publiczne miejsce. 20 lat to chyba najwyższa pora na to by zacząć ubierać się w to co leży w szafie czekając na lepsze czasy heh.
