Moje życie opiera się tylko na tym myśleniu
Tak łatwo powiedzieć
Tak szybko upaść
Znienawidzić wszystko
Zapomnieć o tym
Co śniło się każdej noc
Pogrążyć w wiecznej rozpaczy
Popaść w obsesje,
Własnej depresji.
Pamiętnik zwykle-niezwykłej nastolatki
Czy to normalne że się jeszcze nigdy nie całowałam, nie miałam tez chłopaka, brak jakiegokolwiek doświadczenia w tych sprawach dość mocno mnie nurtuje. Nie pije tez alkoholu oraz brak w moim życiu papierosów oraz tego typu podobnych rzeczy ( co w moim społeczeństwie jest nieodłączną rutyna codziennego życia)
Przyjaciół nie wiem sama czy mam prawdziwych - " przyjaciółka" wystawia mnie dla chłopaka, od jakiegoś czasu moją bratnią dusza stał się świat telewizji oraz online. Przez to też pewnie nie potrafię spojrzeć ludziom w oczy... jeśli mam być szczera to zaczynam się bać ludzi, gdy jest ich zbyt wiele niezbyt dobrze się czuje. Wole pozostać sama we własnym pokoju niż iść do tak zwanych znajomych.
W szkole uśmiech nie schodzi mi z twarzy, ale to nie jestem prawdziwa ja. Udaje przed wszystkimi bo nie chce zostać przez nich odrzucona, jak każdy. Podobno w moim wieku zdanie ludzi w moim wieku jest dla mnie bardzo ważna, każdy w szkole boi się postawić tym popularnym bo plotki się szybko rozchodzą, zostaniesz odrzucony i nara, koniec twojego życia towarzyskiego. Oh this is BRUTAL LIVE!!
Ale zagmatwałam xD
