Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Kryzys ale i postanowienie poprawy :-)

Nie mogę się zebrać. Już tak dobrze szło...Ciągle ten sam schemat - dwa tygodnie diety, niesprzyjające celowi okoliczności i już, ległam. Zbieram się w sobie, próbuję stanąć znowu do walki. Nawet nie chcę wyliczać, co i ile zjadłam przez ten czas. Ważę się, ale niestety, widać efekty swobody w działaniu, braku samokontroli. Wstyd. Płyty z ćwiczeniami cierpliwie czekają na półce. Na razie zużywam energię tylko przy sprzątaniu. Choroba wymówkowa w natarciu. Nie będę czekać na przełom, działać, działać, działać, nic innego nie pomoże!!! Może to kwestia nastawienia? Wiem, że osiągnę swój cel (tak sobie wmawiam) i już jakby ciężar odpowiedzialności spada? A tu niestety, nic samo się nie zrobi  Powodzenia dla wszystkich przeżywających podobny kryzys, wierzę w nas