Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
O adopcji.

.. i znów żegnam dzień w twoim pamiętniku... hmm .. oschły człowiek to zimny człowiek..tak się zastanawiam, czy ty możesz być zimna... wiesz mam wrażenie ..ze nawet jak masz włączoną opcje "matka jędza" to i tak jesteś wulkan... zastanawiasz się , piszesz , że dzieciaki były oschle tektowane...ale pzecież to tyjesteś ich matką i to ty wiesz co robić najlepiej ... nie lubisz sflaczenia..szybko dzialasz nie piescisz sie ...a czy to jest oschłośc??? bo ja wiem.... dwa razy w życiu cię widziałam ...oschła Helga hmmm cóś mi nie pasuje.... PS aż sie boję dzwonic na skype.... bo potem gadam i gadam głupoty przez godzinę ... iprzestac nie moge...i tak sobie myślę Mariola ..jak tylko mnie będzie widziec świecącą na zielona ...to sp.... dobranoc

Wystawiłaś łepek z szafy:))Zaczynam widzieć Człowieka, a nie Kobietę z Żelaza, jesteś mi coraz bliższa i podziwiam Cię jeszcze bardziej! Ale nie musisz dorównywać naszym wyobrażeniom! I tak jesteś wspaniała:))Uściski!

normalnie Matka Teresa :):):)jestem pełna podziwu

...a czy Ty w ogóle nosisz coś na uszach ???

Ty się minęłaś z powołaniem Kochaneczko - Ty ANALITYKIEM powinnaś zostać - wnikliwość Twoich analiz czasem mnie przeraża :) hihihi PS : zajrzyj do mojego pamiętnika w wolnym czasie ;)

to się lubi co się ma;-)))))). Skoro już musimy mieć taką parszywą porę roku - ciemną, zimną i ...., to niech przynajmniej będzie to prawdziwa zima, taka ze słoneczkiem i śniegiem:). Też bym wolała nieustającą późną wiosnę, ale cóż... trzeba by zmienić kraj zamieszkania;-) A Syneczki to temat rzeka, prawda? Szczególnie w "tym" wieku. Mój też musi zmywać, tyle że w tygodniu. Oczywiście czasami olewa, ale mi nawet ręka nie drgnie;-). A za każdy opuszczony dzień odliczam mu dzień z "weekendu z komputerem". Fajnie, bo w ogóle się kłócić i prosić nie trzeba:)

wiele w twoim zyciu sie dzialo i dzieje, ze starczyloby dla kilku osob tych "wrazen". Moze to dobrze ze zdecydowalas sie aby zajal sie tym jakis spec. Chodzi mi o to ze ciezko jest ogarnac sie samemu jezeli z kazdej strony dostajemy kopniaka, a w twoim przypadku zycie ich nie skapi. A co do adopcji, ja uwazam, ze jednak jest to wyzwanie i nie kazdy jest zdolny aby je podjac. Wiem na swoim przykladzie, ze mimo tego, ze rozmawialismy i zastanawialismy sie z mezem czy aby nie zaadoptowac jakiegos malucha, no bo niby warunki sa itd, to ze zwyklego strachu nie zrobilismy tego. Zatem, masz powody do dumy-moim zdaniem i wcale nie pisze tego po to by cie rozzloscic.

nie lubiłam (i nie lubię) traktowania adopcji jako aktu bohaterstwa ze swojej (naszej) strony! Jesteśmy NORMALNĄ rodziną i koniec. Fakt pochodzenia dziecka nic nie zmienia ani w moich uczuciach, ani podejściu do innych. Cudzych dzieci też nie lubię :)) Wczoraj się jedynie w tym utwierdziłam.

najbardziej irytuje Cię ta część pochwał o "dobrym uczynku"? Bo pewnie nie dla "dobrego uczynku" połączyłaś swoje życie z dwójką dzieciaków? Bo dobry uczynek, to ustąpić miejsce w tramwaju, to pomóc sąsiadce przynieść zakupy, to upiec ciasto dla koleżanki. Coś co szybko się robi, siup! i zapomina. A Ty raczej rzuciłaś się bardzo odważnie (TAK! Odważnie i koniec!) w takie wielkie, odpowiedzialne i wieloletnie dzieło. Dla mnie kobieta rodząca kolejne dziecko lub rodząca w tzw. starym wieku to też BARDZO odważni ludzie:).

a ja (wiesz dlaczego) napiszę tak: jestes normalna kobietą o normalnych ludzkich reakcjach, zupełnie prawidłowych, nie bede Ci tu słodziła bo zrobiły to za mnie poprzedniczki a co "przesada to cuchnie" wszystko co robisz jak dla mnie jest normą ale norma jeśli chodzi o Twoja osobę,myslę, ze bardzo trzexwo patrzysz na swiat, zdajesz sobie doskonale sprawę ze wszystkiego co się wokoło dzieje lub moze zdarzyć, tylko nie zawsze chcesz to przyjąc do wiadomości i to z różnych powodów- może to być blokada na zasadzie czego nie dopuszczam do myśli to tego nie ma a może tez czasem z wygody, czasem tez jak nie będe o tym myslała to uchronię wszystkich przed ew.zagrożeniem.Ech Mariolka- normalna kobieto w nienormalnych czasach, chciałabys mieć wszystko perfekcyjnie urządzone- dom, rodzine, życie ale ono rzadzi się swoimi prawami i czasem zsyła na nas to czego sobie nie zyczymy po to aby uzmysłowic sobie jak wiele mamy i żeby sie na tym skupić a nie ciągle zmieniać, cieszyć się chwilą i nie gonić dalej.

Mariolka, bo Cię kopnę! Doceń w końcu siebie i to co czynisz dla innych. Jesteś wielka, ludzie Cię kochają, czy to dostrzegasz?. Jesteś cudowną, wspaniałą osobą i to, że się gotujesz, kiedy ktoś mówi, że robisz coś wielkiego oznacza tylko to, że nie doceniasz tej swojej roboty. Pracuję w domu Dziecka. Czy myślisz, że takich rodzin jak ty , to jest na pęczki? Cholera! Wiesz, ile dzieci czeka na adopcję? Ile dzieci jest adoptowanych i krzywdzonych, wiesz ile jest ludzi złych? Wiesz jak trudno o takich ludzi jak ty. Cudownych, uczciwych, prawdziwych? Jesteś tak prawdziwa, cudowna, nikogo nie grasz. Doceń to, bo walnę cię w d...

Jesteś wielka!

która umie kochać i z dawania miłości czerpie największą radość :)