Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Pierwszy dzień zaliczony

Cóż, byłam nawet obiektem podśmiechów ze strony panów na siłowni, ale do momentu aż zaczęłam cwiczyc jak to na mnie przystało. Gdy się okazało, że nie jestem na siłowni pierwszy raz, zamilkli.;)
Generalnie, jestem z siebie dumna. Byłam godzinkę i 20 minut. Muszę wcześniej wychodzic, żeby potem zdąrzyc z obiadkiem i zakupami dla mężulka.
Zakwasy nie są najgorsze, brzuch i plecy trochę. Bałam się, że nogami nie poruszam dzisiaj, ale wogóle mi nie dokuczają.:)
Następny raz pójdę w czwartek, bo jutro montują nam szafę, to będę siedziała w domu. A w sobotę idę na pilatesa.
Zmotywowało mnie to, że nie mogę sobie kupic na siebie tego co mi się podoba.
Poza tym, mam taką "miłą" koleżankę w pracy, która co raz to rzuca hasłami typu: "ooo fartuszek się nie dopina...", albo wprost "przytło się Magdzie"... Gratuluję jej sposptrzegawczości, bo już dwa miesiące taka jestem, ale mnie wnerwiła... Zawsze w takich momentach mówię, że mąż o mnie dba.:) Ale mimo wszystko, sprawiają takie słowa przykrośc.

Tak poza tym, wreszcie kupiłam sobie firankę do dużego pokoju i zasłonkę do małego.:) Nie będzie już "kina-oka", jak to mówi Sebastian.:)
Spędzamy razem więcej czasu. Zrezygnował z jednego klubu i nie jeździ już na treningi. To była jego decyzja, nawet o tym nie wiedziałam. Ale jest teraz lepiej między nami.:)
Jeszcze tylko mały bąbelek i będzie pełnia szczęścia... Ale już tak obsesyjnie o tym nie myślę, nawet nie robię już testów.;) Jestem z siebie dumna.
Widzicie więc, że wszystko jest na dobrej drodze.:)
Ależ ja się dzisiaj rozpisałam.:)

Buziaczki Kochane.:***

P.S.
Chciałyście pasek wagi...proszę.;) Aż wstyd... Teraz jest może z 20dkg mniej...Ważne, że coś zaczęłam z tym robic, stąd hantelki na pasku.;)