Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Masz 85 lat....refleksja ze snu

różyczka z mego ogrodu dla Was :-)

Stan ducha, nad którym zaczynam intensynwną pracę ulega stopniowo znaczącej  i mam nadzieję trwałej poprawie..stan ciała? w normie, waga wróciła do 57,7 kg i waha się +/- 1 kg w zalezności od dnia....Wierzę, że w te wakacje uporam się z moimi problemami, spojrzę na nie z innej strony, dam radę i odżyję...

Wyobraźcie sobie taka sytuację: Masz 85 lat i twoje życie powoli gaśnie, jestes mamą, może babcią, może jeszcze żona lub wdową...myślisz i analizujesz swoje życie: dokąd zmierzałaś? gdzie się znalazłaś? co osiągnęłaś lub straciłaś, z czego nie skorzystałaś, jakie dary od losu odrzuciłaś? łzy płyną po policzkach, bo wiesz, że już nieczego nie zmienisz, ze rzeka do której wskoczyłaś i tak dopłynie do morza...Nagle zjawia się ktoś, kto daje Ci druga sznsę i nie masz już 85 lat tylko 34 / 28, 40, itp/...jak zyjesz? czy przejmujesz się tak samo rzeczami, które kiedyś były dla Ciebie nie do przeskoczenia? jak zyjesz teraz? jak zmieniasz siebie i świat??

To był mój sen, nie wiem, co z nim zrobić...wciąż o tym myślę, szukam sensu może nie tak oczywistego, moze tego bardziej ukrytego...

też z ogrodu...odkąd mam fajny aparacik kusi mnie kazdy kwiatek..