Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Luby i nijaka sytuacja

Wczoraj juz nie mialam sily nic napisac, pozno obrobilam sie z porzadkami w malej rzeczach... Zasypialam ale uparcie siedzialam w tych ubrankach. Zostaly mi tylko do przebrania jej skarpetki, rajstopy i czapki ale za to wezmę się jutro. Córcia czuje się już dużo lepiej, leci trochę z nosa ale widac, ze to juz koncowki kataru. 

Z Lubym? Hmm... Wczoraj bylam u niego, ze wzgledu na ta ciotkę. Posiedzialam okolo 1,5 godziny. Poszlam po poludniu tak jak prosil (bo chcial byc w domu). On pobawił się z córcia, ja posiedzialam, pogadalam, kawę wypilam. A dzisiaj bylismy razem na spacerze, zaszlismy do kawiarni na kawę, ciacho i lody. Rozmowy konkretnej brak ale juz wczoraj ustalilismy, ze jest potrzebna i bez niej się nie obędzie. Patrząc na nasze podejście do siebie, ten dystans to wszystko jeszcze moze sie zdarzyc. Jesli bedziemy o siebie walczyc to potrzebna bedzie zmiana jego podejscia a to zapewne proces dlugotrwaly pelen lez i nerwow...

Jutro muszę isc na takie duze zakupy (robię je okolo dwoch razy w miesiacu) i jesli wybierzemy się rano to on mo pomoze (ma na druga zmianę).

Ide spac, dobranoc.