Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Spalanie kalorii

Tak zimno i tak leniwie, że dzisiaj kije musiały, pomimo moich najszczerszych chęci, pozostać w kącie w przedpokoju. Niechciej mnie złapał, ale kalorie jakoś spalać trzeba, co by w piątek się z wagą nie kopać, a co najwyżej lekko poszturchiwać. Zaczęłam zatem wymyślać sposoby na aktywność fizyczną (dobra nie oszukujmy się, zaczęłam poszukiwać sposobów na leniwie spalenie kalorii). Z pomocą jak zwykle przyszły potokami, węsząc w tym swój prywatny interes. Cór poinformowała mnie, że kalorie można spalać podczas oglądania horrorów. Po szybkim przeglądzie stron internetowych wyszło mi, że jacyś badacze gdzieś coś zaczęli dowodzić w tym temacie. Jak pobrzmiewają komercyjne stacje:

Widzowie, którzy w kinie odczuwają strach przez 90 minut, mogą spalić ponad 100 kalorii, czyli tyle samo, co podczas półgodzinnego spaceru - wynika z najnowszych badań brytyjskich naukowców. Filmami, które najbardziej przyczyniają się do chudnięcia, są horrory. Badacze utworzyli nawet listę 10. przerażających obrazów, przy których kinomani tracą najwięcej kalorii. (http://www.tvn24.pl)

W innych artykułach podano, że podczas godziny oglądania spalam około 100 kcal. Dołożyłam do tego prasowanie, dzięki które spalić miałabym 144 kcal w godzinę i wyszło mi 244 kcal w 60 min, kiedy w trakcie nordic walking spalam od 350 do 500 na godzinę, co daje dwie godziny prasowania podczas oglądania horrorów :-) Kreatywne liczenie spalanych kalorii jest równie dobre jak budżet wyliczony przez Donalda T. i kreatywna księgowość dotychczas rządzących, także w sumie wtapiam się w koloryt III RP.

A zatem skończywszy planowanie przystąpiłam do dzieła. Z prasowaniem nie było problemu, natomiast wybór horroru skończył się jak zwykle. Potomaki pilotem ręcznym po kanałach TV serfowały i wynalazły horror „Jeździec znikąd”. Niestety zarówno główny bohater jak i tytuł sugerowały, że jest to horror. Sugestia wynikała z faktu, że w tyle głowy miałam „Jeźdźca bez głowy”, a na ekranie niestety „Jeźdźca znikąd”. I czekam z napięciem aż akcja się rozkręci, a ten skubany Indianiec zachowuje się jak pół wariat. I dopiero po jakiś 20 minutach zorientowałam się, że horroru to z tego nie będzie, prędzej komedia. I przełączyć się nie dało, bo rodzina przez 20 minut już zaangażowała się w tę głupotę Indiańca. To chociaż się pośmiałam. To chyba jakiś pastisz był. Ale że internet jest skarbnicą wiedzy, a człowiek uczy się przez całe życie, to za chwilę ciąg dalszy prasowania i załączam „Lśnienie” przy którym spalić mam 184 kcal, bo jakoś „Teksańska masakra piłą mechaniczną” (101 kcal) do mnie nie przemawia. Aczkolwiek może kiedyś, w sumie czego to się nie zrobi dla wymarzonej sylwetki, a wyjdzie prawie jak kije. Czuję się usprawiedliwiona. Mięśnie od tego pewnie nie powstaną, ale i zakwasów nie będzie. Chyba że umysłowe.