Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Wielki Post...

Dziękuję za wpisik. Zcasem mam wrażenie,z ezanim ponownie spotkamy sie zanszymi rodzinami w Polsce to już połowa będzie na innym świecie. Tobie też życzę wytrwałości w zwalczaniu w sobie tego co Ci przeszkadza w dążeniu bycia lepszym bliżnim

Gdyby ta "wytrawałośc" była wierną przyjaciółką to chyba nie byłoby większego problemu z postanowieniami.A tak....nie ma łatwo! Trzeba dać coś z siebie! Trzeba dać siebie innym i Bogu! Myslę, że ważny jest róznież sam fakt, że człowiek widzi rzeczy które powiniem eliminować ze swojej codziennosci,a także to iż wogóle chce się zmienieć. Z tą zmianą to niestety różnie bywa. Ale gdy będzie się tak próbowało i próbowało a Pan Bóg wesprze łaską to chyba można jakieś maleńkie ziarenko w sobie zmienić. Tak sobie wyobrażam..........iż jestem taką piaskownicą z piaskiem:-) i gdy po poście chociaż jedno moje ziarenko stanie lepsze to cała staję się lepsza.Ale się rozkręciłam:-) Jeszcze baby z makiem tu brak:-) Buziaczki dla Ciebie Kochana! Powodzenia w zmianach swoich ziarenek:-)

Myślę, że skoro je napisałaś, to już potrafisz rozmawiac sama z sobą i jestes przy tym bardzo szczera. Dziekuję, że mi przypomniałaś, że też powinnam zrobic swoje małe postanowienia-takie "poza dietowe". Pozdrawiam!

wdrodze do osiągnięcia celu :)

że jest taki czas, który sprzyja releksjom, zastanowieniu się nad sobą samym,jakiedy budzi się nasze sumienie, kiedy uświadamiamy sobie,że można coś zmienić, że trzeba żyć inaczej..... Pozdrowienia, Gabrysia

cóż Krysiu, wiadomym jest, że najłatwiej oszukiwac samego siebie :) Wiem,że twarda z Ciebie kobieta, a do tego z zasadami, ale nic nie stoi na przeszkodzie zebysmy my vitalijki rozliczyły Ciebie czasem z danego słowa:)Bede tu zagladac i sprawdzac jak Ci idzie 40 dniowe poszczenie (nie dietowanie heheh)I co Ty na to koleżanko??:))

To prawda dopóki mamy szanse to zróbmy coś dobrego-powodzenia w Twoich zamiarach-pozdrawiam cieplutko