Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Pierwszy wpis ...

Fizjologia człowieka nie jest dostosowana do trawienia mięsa tak jak np. jest to u psów. Począwszy od zębów a na długości jelit skończywszy. To wszystko powoduje spożywanie mięsa może prowadzić do różnego rodzaju problemów. O ile jest się zdrowym to nie ma problemu, kawałek mięska raz na jakiś czas nie jest niczym złym. Ale w sytuacji gdy to zdrowie się zaczyna sypać to dobijanie organizmu nieprawidłową dietą nie jest najlepszym pomysłem.

Inaczej podchodzi się do diety dla osoby zdrowej a inaczej dla osoby chorej, ja niestety zaliczam się do tej drugiej kategorii. Więc pod to muszę dostosowywać dietę zarówno pod względem kalorycznym jak i składowym diety.

Dieta wegańska istnieje trochę dłużej niż Paleo, Atkina czy Dukana. Nie będę rozpisywać się która dieta jest lepsza i dlaczego bo to sprawa indywidualna. Dla mnie na chwilę obecną najbardziej wskazana jest właśnie dieta wegańska. I tego będę się trzymać.

Miało być Atkinsa.

Chodzi o to że w mięsie są bakterie które nie giną nawet przy obróbce cieplnej, te bakterie powodują że praktycznie natychmiast po spożyciu mięsa powstają mikro stany zapalne w organizmie. Kolejna sprawa to to że mięso zbyt długo znajduje się w naszym przewodzie pokarmowym który jest dostosowany do trawienia głównie zielska a nie mięsa, przez to resztki zalegające w jelitach to doskonała pożywka dla bakterii. Kolejna sprawa to to, że jakość mięsa jest raczej marna. Kilogramowy kurczak sprzedawany w sklepie został ubity jak miał 6 tygodni, ja chowając kurczaki, aby mieć kilogramowego brojlera musiałam go chować ponad rok. Nawet mięso "eko" nie jest pozbawione chemii, nie ma takiej możliwości. Jeżeli chodzi o białko z mięsa, to zwierzęta same w sobie nie wytwarzają białka, tylko rośliny mają taką możliwość a zwierzęta absorbują to białko poprzez wcinanie właśnie zielska. W mięsie kumuluje się cała chemia którą są pryskane pastwiska, trochę na podobnej zasadzie jak kumuluje się w nowalijkach rosnących przy drogach. Poza tym też kwestia czystości uboju. W przypadku przemysłowego uboju robi się to niechlujnie, nie ma znaczenia czy zwierzaki były chore czy zdrowe, czy zostały uszkodzone jelita itp. w efekcie często na sprzedawanym mięsie były znajdowane bakterie kałowe. Natomiast jeżeli chodzi o ubój gospodarski to wygląda to tak, że rolnik ubija krowę/świnię (nie dotyczy to tylko ptactwa) po czym czeka na weta, który bierze próbki, zawozi do laboratorium, i po kilku dniach ma wynik, jak wynik jest ok, to wtedy można to mięso sprzedać/zjeść. Zazwyczaj trwa to tydzień, wcześniej nie można tego ubitego zwierzaka ruszyć bo są za to spore kary.

Kaloryczności nie mogę zwiększyć. I tak przez lekarza mam zalecone 1500. A ponieważ w grę wchodzą problemy onkologiczne to nie mogę sobie pogrywać z lekarzami bo tylko na tym stracę.

Ja ostatnio zaczęłam oglądać na Netflix programy właśnie o zdrowym odżywianiu, dało mi to sporo do myślenia. I po prostu chcę spróbować co z tego wyjdzie. Nie jest to w żadnym wypadku kwestia ideologiczna, ale raczej konieczność ze względu na stan zdrowia.