Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Trochę filozofii :)

Wow weszłam na wagę ot tak z ciekawości a tu taka miła niespodzianka,kolejne 0,5 kg mniej Zobaczyłam 67 kilo a nawet ciut poniżej kreski,tak się cieszę!! Kocham tą dietę,polecam każdemu,bo jest zdrowa,smaczna i uczy zdrowych nawyków.Nie potrafię już jeść inaczej,bułki i słodycze omijam bez żalu,jem 4-5 posiłków dziennie,tylko razowe mąki i skrobie,kiedys jadłam do obiadu całą torebkę ryżu lub kaszy teraz pół,za to jest więcej warzyw.Niby takie oczywiste ale w końcu to do mnie dotarło jak jeść a jak nie,a to działa bo ja jestem na to dowodem straciłam 5 kilo w 1,5 miesiąca,bez ćwiczeń(choć niedługo planuję ale ze względu na kondycję) i odrobinie wyrzeczeń,bez jakiś głupot typu samo białko ( byłam na dukanie parę razy-ze skutkiem ale krótkotrwałym) czy 1000 kcal czy zupa kapuściana.Można jeść wszystko i pozbyć się kilogramów.Nie chcę już nigdy zejść na złą droge,owszem będą się zdarzały jakieś odsępstwa typu ciasto,czekolada czy jakiś fast-food ale najważniejsze jest ,żeby póżniej nie zboczyć na złą drogę na stałe.Jem zdrowo ale czasem można zgrzeszyć ,z dużym naciskiem na czasem ( raz na miesiąc lub dwa miesiące).Cukier,białe pieczywo,wysoko przetworzona żywność są jak narkotyk,raz drugi i siedzi się w tym jak w bagnie topiąc się coraz bardziej.Oczywiście mam na myśli ludzi ,którzy tak jak ja muszą walczyć z kilogramami prawie całe życie,nie mówię,że byłam otyła czy gruba ale jak sobie tylko pofolgowałam od razu przybierałam na wadze.Moja mama,siostra i kobiety w rodzinie też tak mają.Dlatego już nie chce być na innych dietach i myśleć jak sie pozbyć kilogramów,chcę się tak odżywiać jak teraz i mieć świety spokój! Pozdrawiam wszystkie walczące