Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Obraz w lustrze

Jak idzie? Zaglądam codziennie sprawdzić co u Ciebie słychać :) Nie możesz być tak negatywnie nastawiona do siebie..wiem, ciężko..mnie też czasami dopadają takie myśli. Ale jak napisała Berchen- musisz najpierw poczuć się dobrze ze sobą, nie ważne jaką-w rozmiarze 42, 44 czy 40. Makijaż, ubiór i działaj! Pamiętam, że jak wzięłam się za siebie ważąc ponad 80 kg to już po kliku dniach ćwiczeń usłyszałam od męża, że talia mi się ładnie wcięła, mimo, że ja tego nie zauważyłam. Czasami jednak Ci faceci na coś się przydają :) Nie rób tego dla kogoś, tylko dla siebie, a męża potraktuj jako krawca :)

Ważne, że chęć do zmian jest! Terwz trochę motywacji i konsekwencji i zanim się obejrzysz, a będziesz śmigać w swojej nowej sukience w mniejszym rozmiarze ;) ja mam podobny cel, tylko moja sukienka jest ślubna ;)

Jeszcze wrócisz do tego rozmiaru. Działaj, do przodu :) Powodzenia.

ja rozumiem ze tak sie czujesz , ale tak naprawde to w kazdym rozmiarze mozna pokazac sie korzystnie lub niekorzystnie -mam na mysl twoj awatar - zdjecie robione w takiej pozycji ze kazdemu dolozyloby kilogramow. Byc moze podobnie jest z ciuchami - skoro lubilas sukienki to dobierz dobry rozmiar i fason a bedzie tez ladnie, a w miedzy czasie walcz o dawna figure. Dbajac juz teraz o prezentacje , stroj, makeap poczujesz sie od razu lepiej.