Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
obawiam się

o matko ! Współczuje ja swoj zjazd zaliczyłam na początku sierpnia - trwał 1,5 miesiąca.

a nie da się tego sloika zamienić na kieszonkę w polarze Pana i Władcy? zawsze to ciepła kieszonka a nie zimny sloik. No i kieszona nie zamyka się od góry. Zawsze można chociaż głowę wystawić. Nie daj się depresji. Nie daj się....

Jola, Jola, odkopuj ten słoik,a żywo, nie jest to miejsce dla Walecznej Joli:)) Mam nadzieje, że depresyjne nastroje już za Tobą...może spróbuj je "przejeść"?...Słodycze tak szybko poprawiają nastrój, a grubość Ci nie grozi... Sukienka kupiona w ostatniej chwili "na Warszawę" okazała się udanym zakupem, jak nie ma się talii własnej, to trzeba ją sobie narysować...:)) Cmok, Jolu, proszę mi nie smęcić, ubierz się w uśmiech i do , boju;))

Oj, Ty wredna babo! Od razu o 2/3?!?! Ale amsz rację, powinnam. Szczerość cenię, bardzo, i to, że rozumiesz mnie gdy mówię, że nie jestem chudzinką. A słoik oddaj mnie, ja go schowa głęboko pod ziemią ale bez Ciebie w środku. Wtedy Ty będziesz musiała spiać doopę i pogonić deprechę. Trzymam za to.

Byłaś wolna, a ja ciągle się uwalniam. Można żyć bez pani D, ale ona czai się zawsze za rogiem. W każdym razie tak jest u mnie. Życzę szybkiego wygrzebania się z dołka.

pochłonąć 2 kilo żarcia, to też potrafię w jeden dzień :) tylko że obecnie nie umiem ocenić, czy to wypełnienie jelita czu komóki fatowe. nic to, okaże się. a co do słoiczka - chyba taki czas, albo co? moje osobiste sposoby radzenia sobie ze stanami depresyjnym ostatnio zawodzą; dlatego uczę się żyć "mimo ich" albo "obok ich" - może same przejdą?

nie daj sie ...

A jakbyś poszła do lasu i wykrzyczała się do imentu? Zamiast lasu kiedyś szłam na dworzec kolejowy i jak pociagi wjeżdżały razem to można było sie wydrzeć do oporu. Tylko teraz sa pewnie cichsze i rzadziej jeżdżą. Zostaje las,albo park jakiś....

stany depresyjne... współczuję! trzymam kciuki, coby szybko i bezboleśnie minęły, pa!

:))

Nie zakopuj sie w słoiku ,razem łatwiej.

znam to uczucie, nie daj się

Przydałoby Ci się wyjechać tam gdzie ciepełko i słoneczko...Nie daj się wpakować do tego słoika.

to ja już się poświęcę i zrezygnuję z zimy w mieście. Niechaj sobie na nizinach słońce świeci i temperatury rowerowe panują:)

Jola, nie właź do słoika bo będzie tam ciasno i nieprzyjemnie. Zostań z nami. Razem damy radę złym emocjom. Buziaki

nie daj się, zawsze lepiej wykrzyczeć niż zakręcić w słoiku... bo to jak z puszką pandory... trzymaj się!

Pamiętaj że masz tu znajomych, nie poddawaj się:)

Jakbyś chciała się spotkac, pogadac, pójsc gdzieś to jestem do dyspozycji. Całuje

ejejejejej! może przejdź się na solarium jakieś? Trzymaj się i się nie dawaj tej pani na D. Buźka

jak ja to ładnie napisałam usunęłam przyczynę... ja ją wyrwałam z wnętrznościami bez znieczulenia........do dzisiaj sie nie zagoiły ;-)