Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
delikatnie czy z grubej rury?

jestem tu mało, więc nie od razu ogarnęłam Toje grube rury. współczuję i łączę się myślą, bo przechodzimy podobne cudo. W lutym zapytano nas czy upieramy się przy operacji ojca, która przedłuży mu życie może o 3 miesiące. Uparliśmy się. Ojciec żyje, choć osobowość straszliwie się mu zmieniła. Daliśmy mu czas, żeby załatwił te sprawy, które sam uzna za najważniejsze. Przy tym niechcący dokopaliśmy mamie, ale tego nikt nie mógł przewidzieć. Najgorsze jest to, że z całym szpitalno-hotelowym cyrkiem musi walczyć szwagierka, bo my mieszkamy 400km od rodziny. Chciałabym czasem część na siebie przejąć, żeby nie mieć takiego poczucia winy. Przecież decyzja o operacji była wspólna. Jeśli wierzysz w dobre myśli, moje będą Ci towarzyszyć.

Trzymaj się Jolu. Co nas nie zabije to nas wzmocni . Jestem całym sercem z Tobą . Pozdrawiam

Jola, moja waga to 65...tak uważam...Przejściowo owszem, poszłam za Twoim podszeptem i ustaliłam cel na 63..., ale ta waga była dla mnie zbyt trudna do osiągnięcia, i niemożliwa do utrzymania na dłuższą metę...czyli jednak 65:) Twoje WSZYSTKIE wagi są nieludzko niskie i godne zazdrości...I ta 55 i ta 59..:)) Absolutnie nieosiągalne...:)) Pozdrawiam:))

współczuję! Trzymaj się

wspolczuje ci bardzo

Bardzo przykre, że dotknęła Ciebie tak przykra sytuacja, bardzo współczuje.

Żaden wiek nie jest odpowiedni na przygotowanie się na śmierć rodzica. W niedzielę zmarła mama mojego męża. Mąż 32, teściowa 59. Wyrok otrzymała w Sylwestra a dosłownie chwilę po już jej nie ma. (Teść zmarł w październiku 2011)Z grubej rury to na nas spadło. Teraz jesteśmy w amoku ale długo będziemy dochodzić do siebie. Pozdrawiam.

Wolałabym z grubej rury... zdrowia i sił dla mamy!

Nawet wiem co czujesz.Chyba..

Hmm... ja wolę z grubej rury, bo po chwili zachwiania, staję jeszcze mocniejsza. Trzymaj się...

trzymaj się...

Rozpaczliwy płacz ukochanego wnuka (nie wiesz dlaczego płacze, a rodzice wrócą za parę godzin) pewnie też sprawiłby, żebyś została pajęczarką. Zawsze wydawało mi się, że mam lęk wysokości. Wczoraj go nie miałam.

Z grubej rury. Stanowczo. Bądź przy mamie i próbuj zapewnić jej maksymalny komfort. Tylko tyle możesz robić. Pozdraiwiam i życzę dużo siły!

Ja tez w zeszlym tygodniu dostala kilka informacji z grubej rury. Tylko teraz nie wiadomo co z tym zrobic. Bezradnosc mnie ogarnia i tyle.

Używam tylko Cats best a on nie zapycha kanalizy tylko się rozkłada jak papier. Sprawczyni siedzi przed kompem i się wstydzi. Zawsze z rozpędu wrzucam do kibelka takie nawilżane chusteczki dla niemowlaków a one zaczepiają o stare rury i robi się kłąb. U mnie nie da rady wepchnąć niczego w rurę spustową bo jest pod kątem niemożlwym do wykrzywienia dla żadnego przepychadła. Jutro będzie akcja wściekłość chłopa. Pozdrówka

ojej, Jolu, to straszne!!! ale chyba bym wolała z grubej rury (gdybym mogła wybierać...) a może nie jest aż tak źle??? życzę Wam tego z całego serca!!!!

Jeszcze niedawno cieszyłaś się ze Ciebie to nie dotyczy,to zawsze bardzo przykre ,najgorsza ta bezsilność ,że tak bardzo chcielibyśmy a nie możemy pomóc.Musisz się trzymać .Jeśli już to ja chyba wolę " z grubej rury" ale tak naprawdę to nikomu nie życzę przykrych wiadomości ani zdarzeń .

To przykre co piszesz. Ale ja wolę raz i nawet może być z grubej rury. Choć złych wiadomości nikt nie lubi.

Chyba jednak wolę tak od razu z grubej rury żeby wszystko było jasne.Może nie jest aż tak źle,ja też miałam podobny problem z mamą i powiem,że trochę się przejaśniło.Trzymaj się!

Jola, co się stało? Na co choruje mama? Myśli pzresyłam, takie, które choć troszkę pomogą w tym szoku, który na Was spadł...