Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
obrazki

1.

Ktoś kiedyś dowodził, że przerasowane psy z miasta nie mają instynktu. Nieprawda!

Gruby siwy jamnik zawzięcie próbował się wytarzać w zasuszonej padlinie  przejechanego jeża na skraju osiedlowej uliczki. Odchodził i znowu wracał, i znowu się wkręcał w truchło.

2.

Wieczorem wybrałam się na rower. Nie sama, nie! Pod opieką. Po płaskim. I tempo miało być jednostajne. Było, owszem. Ale wcale nie wolne. Ja narzucałam.

Na początku czułam, jak z każdym obrotem pedałów zostaje za mną ból ostatnich dni. Oddychałam pełną piersią i z radości jechałam bez trzymanki. W drodze powrotnej niestety 2 razy mnie dopadło bolenie i bezdech, ale krótko i łagodnie. Tylko raz musiałam zejść z roweru.

Dobrze, że się wybrałam pod opieką.

3.

Saska Kępa pachnie i wygląda dokładnie tak jak powinna. Jak kiedyś Osiecka napisała, jak Marylka wyśpiewała.

Wszędzie piramidkowe kaskady kwitnących kasztanów. Wszędzie oszałamiający bzowy zapach. Nawet na Francuskiej, gdzie z reguły czuć wyziewy z Efezu, tego najlepszego stolicznego kebaba. Zielono i soczyście.

Dzielnica żyła do późnej nocy. Knajpki otwarte do późna, dzieci na rowerkach.

4.

Cudny wczorajszy wieczór! Oszałamiająco ciepły. Oboje nosiliśmy ciuchy cykladzkie. Moje ostrogowe pięty dały się namówić na niewielki spacer.

Pachniał bez. Latały płonące lampiony. Z plaż wiślanych i z miasta_Cypel  dolatywały dźwięki całonocnych imprez. Pan i Władca miał takie miękkie dłonie.

5.

O 4:30 obudziły mnie kuchenne łomoty. Potomstwo wróciło. Jak to jest? Wyszli gdzie indziej i kiedy indziej, a wracają razem. No, trzeźwi to oni nie wrócili. Jakieś krzesło kuchenne łomotnęło. Przysnęłam. Za moment 5 końcowych dźwięków mikrofali. I znowu 5 brzęczyków. Znowu. Upuszczona łyżka brzęczy na kafelkach.

Się podniosłam. Z warkotem wchodzę do kuchni. I mi warkot w gardle zamiera. Jedzą właśnie trzeci talerz pomidorowej. Razem. Z jednego talerz. Jedną łyżką.

- a bo nie chcieliśmy, żebyś miała dużo do zmywania. . .

6.

Późnym porankiem wchodzę do kuchni. Posprzątane. Pachnie bez.

One przedświtowo wyszły i narwały dla mnie bzu !!

(Mam tylko nadzieje, że nie kradły komuś obcemu, a tylko z tych krzaków, co je z sąsiadem Darkiem na bezpańskiej ziemi sadziliśmy. Tak, to ten sam sąsiad, z którym zimą razem odśnieżamy społecznie)

7.

Waga drugi dzień z rzędu odrobinkę poniżejpaskowa.