Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
będzie się we mnie lęgło coś

a właściwie już się zalęgło

znaczy jestem zalężona  

Niedziela z bardzo długim spacerem, jak socjalistyczne marsze wiosenne niemalże.

Wczoraj mycie okiem i wieczorne patyki na cito.

Dzisiaj poranne nogowanie, znaczy specjalne i długie poruszanie się na piechotę, ale na obcasach, nie takie tam zwykłe "idę nie jadę".

W południe wracałam i się trzęsłam. Ze zdziwieniem patrzyłam na gołe nadpiersia, braki szaliczkowe. Guuupie te ludzie jakieś, przeca zimno!

A potem MUSIAŁAM wsiąść na rower. Lapka przedpotopowego zawoziłam do znajomego serwisu, celem konsultacji. Okutana po uszy, bo wiatr mnie przewiewał. W rękawiczkach, chustce podszyjnej i opasce.

Z serwisu nie pojechałam prosto do domu, tylko oczarowana słońcem i tym, że się w końcu rozgrzałam - dalej, daleko! Wracałam pod wiatr, wiaterek właściwie i oczy mnie piekły. I coraz bardziej bolały mnie nogi i plecy i siodełko było coraz bardziej niewygodne. Prawie 33 km, prędkość średnia niewielka.

Jak ostatnia kretynka się nie zorientowałam, że mi coś jest.

Wróciłam na ostatnich nogach. Mam nagle ponad 38 stopni i nie mogę przełykać. Z nosa mi się nie leje, ale chusteczkę częściej używam niż normalnie. Wszystkie kosteczki bolą...

CO MI JEST ?

Co za franca się we mnie zalęgła??? I już naprawdę nie miała kiedy????

Na anginę wskazuje gula w gardle i malutkie białe czopki.

Na grypę bardzo nagły wzrost temperatury oraz bóle kości.

Cholera, może to będzie zwykły katar?

Pokochałabym chyba katar do końca życia, bo nie cierpię chorować!

Wyłączam zaraz kompa i idę zdychać...

Co za franca?????....

Ps.

waga świtowo-porankowa 55,8.

I ok.!