Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Po bardzo długiej nieobecności

Dzięki ci Kryniu za zmobilizowanie mnie do napisania paru słów.
A działo się dużo.
Najpierw złamana ręka babci, potem rehabilitacja, trudna ...... ale zakończona sukcesem. Ręka sprawna, pełna ruchomość. 
Ale nie można długo cieszyć się spokojem, bo w maju przyszło ciężkie zapalenie płuc a dwutygodniowy pobyt w szpitalu tak babcię rozłożył, że odebrałam ją  niechodzącą , do obracania co dwie godziny i na posiłkach płynnych lub półpłynnych, bo nie miała siły do pogryzienia. Gasła w oczach, a ja nie mogłam  patrzeć jak pomalutku odchodzi i pogodzić się z tym, że nic nie można zrobić..........pełny bunt.
I zrobiłam.
Uruchomiłam hospicjum, znalazłam panią do rehabilitacji( taką co kocha swoją pracę i starych ludzi) i z jej pomocą postawiliśmy babcię na nogi. Dziś po półrocznej rehabilitacji masażach i gimnastykach babcia zaczyna chodzić po schodach, potrafi sama jeść ( tylko czasem trzeba ją dokarmić) a czasem obierze mi ziemniaczki na obiad............ udało się.
Ale ja jestem zmęczona i nie mam siły i czasu dla siebie a maja rodzinka to takie sierotki co muszą mnie jeszcze wspomóc. Brak mi sił na rowerek  a czasu na komputer też nie mam, temu tak długo nie pisałam.
W listopadzie zaproponowano mi pracę od stycznia........ i by uciec z domu między ludzi.....zgodziłam się.
W czwartek idę na rozmowę, i zobaczymy jak ta praca będzie wyglądać ile godzin i co będę robić. Do babci znalazłam opiekunkę. Trzymajcie za mnie kciuki, może w pracy trochę odpocznę psychicznie.