Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
pogoda okropna....

i moje samopoczucie też.... nie wkładam zupełnie serca w to całe zamieszanie z dietą... nie umiem się skupić, zebrać myśli.
Mimo deszczu i wiatru byłam na "marszowym spacerze" całe 90min. mokra i zziębnięta wróciłam do domu.
Liczę kalorie ale chyba bardziej z przyzwyczajenia niż w wiarę w ich działanie.
Sama siedzę w domu, jest mi smutno, jeszcze niedawno to Junir dotrzymywał mi towarzystwa. Szczekał na każdy dzwonek do drzwi, przybiegał,żeby go pogłaskać, przynosił piłki i prowokowaj do zabawy a teraz..... nic, cisza ,pustka i smutek. Jeszcze po kątach leżą jego gumowe piłeczki, jeżyki, kości. .... .Może Bazyl wniesie radość do naszego domu. Może sprawi ,że znów zaświeci słońce, zmusi mnie do zabawy, będę musiała przecież poświęcać mu dużo czasu.... . Nie mogę się doczekać ,kiedy po niego pojedziemy. A to dopiero 16.01 i to po 20.00. strasznie daleko ,długo i późno... .