Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
zostaje bez pracy -jestem załamana

To ja się wyłamię z tego grona... wyjechałam ponad półtorej roku temu i nie żałuję. Owszem, początek był trudny (tymbardziej, że jestem na zielonej wyspie, do rodziców tylko samolotem - planowanie na minimum pół roku do przodu, brak lata, brak zimy, pada, albo zaraz bedzie padać, itd), ale po jakimś czasie się przyzwyczaiłam, co więcej - ostatnio włócząc się z psami ok 22 brzegiem morza (tu o 22 jest jeszcze jasno - uwielbiam to) - doszłam do wniosku: "cholera, nie tęsknię za Polską" sama się zadziwiłam tą myślą, ale tak czuję - dobrze mi tu (aczkolwiek okres aklimatyzacji trochę trwał). Nie łam się. I głowa do góry :) Powodzenia :)

Może uda Ci się coś lepszego znaleźć, głowa do góry!

Będzie dobrze nawet jak byś musiała wyjechać,musisz w to wierzyć,powodzenia

nie poddawaj sie !. wydaje mi sie ze nalezy ci sie chyba jakas odprawa od firmy ;) zagleb sie w to a zawsze bedziesz mala cos pieniazków na czas poszukiwania pracy ;) trzymam kciuki ;*

chyba kazda z nas byla w takiej sytuacji.... nie zalamuj sie poki co pisz CV I wysylaj gdziesie da... aby miec juz cos ak przyjdzie sierpien. powodzenia!

Nie smutaj. Mnie również czeka na nowo poszukiwanie pracy :/. Wiem co czujesz.. ale musimy sobie poradzić!