Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
szukając w sobie motywacji, wytrwałości i siły! _
SOBOTA

Myślę, że najlepiej zacząć razem. Ja w tej chwili głównie przestawiłam się na dietę, bo obecnie mało się ruszam. Zazwyczaj w pracy - restauracja, człowiek jest na nogach cały dzień i ostatnie dwa lata trzymałam mniej więcej wagę 58kg. Jak tylko przestaję pracować zaraz tyję, więc ruch jest jednak bardzo ważny, ale też regularne i jak to się mówi, przepraszam ale mam dziury w głowie i nie mogę sobie przypomnieć słów....a już i zbilansowane posiłki. Dzięki temu właśnie spadłam na 58 właściwie bez diety. Tyję też zawsze w okresach depresyjnych. Niestety tak jak napisałaś zajadamy smutki. Niestety tę słabość trzeba zwalczyć, wiem, że nie jest łatwo. W moich najgorszych momentach ważyłam 67kg. Brak ćwiczeń, alkohol, nieregularne posiłki, posiłki zapychacze w dodatku. Po tej przygodzie powiedziałam sobie, nigdy więcej. Ale nie było łatwo, podczas studiów waga wahała mi się od 65kg do 60/61. I dopiero teraz od kliku lat zaczęła się stabilizować. Bo jem mądrzej, moje życie jest bardziej stabilne, ja spokojniejsza- a w pookładanej głowie, łatwiej o porządki w prawdziwym życiu. Wtedy gdy ważyłam 67 kg potrafiłam też schudnąć do 55 kg, ale na dietach głodówkowych lub w ogóle nie jedząc... Na szczęście te głupoty są już za mną. Choć teraz oczywiście chudnąc z vitalią jem mniej kalorii, ale dieta jest zróżnicowana i kontrolowana przez dietetyka, więc zdecydowanie jest łatwiej i bezpiecznie !!! Bo teraz właśnie nadchodzi faza utrwalania i trzeba uważać na czające się za rogiem jojo. A tego nie chcę. Nie chcę już wracać, nawet do 58 kg. A co chciałam jeszcze powiedzieć, przepraszam że tak się tu rozpisałam, to wkońcu Twój pamięnik :) Ja mam problem z masą mięśniową. Tzn, ćwicząc, bardzo łatwo robudowuję mięśnie i nie do końca mnie to zachwyca. Chciałabym wyrzeźbić sylwetkę, ale nie mieć postury kulturystki ;). Dlatego wróciłam na vitalię, bo nie dawałam rady walczyć z wagą i dietą sama , tak żeby osiągnąć upragnione efekty. Dlatego też zaczęłam od zrzucania najpierw wagi, a teraz muszę się wziąć za ćwiczenia, żeby wyrzeźbić sylwetkę. Kiedyś np bardzo dużo ćwiczyłam spadłam z 65 kg na 60 a potem waga nie chciała się ruszyć. Mięśnie jednak miałam jak rugbysta... :( nawet moja mama to stwierdziła, że chyba przesadziłam. Więc ja osobiście muszę uważać bardzo na to co jem gdy ćwiczę i jak ćwiczę. Mogę ci polecić fajną stronę z ćwiczeniami, bo z całą sympatią dla pani Ewy, zaczyna mnie trochę nudzić i niestety męczyć, jej kryzysy na facebooku i filozofie....na początku myślałam ze chodzi tu przede wszystkim o fitness, a teraz trochę mam już dosyć tej atmosfery, wiec przerzuciłam się na Rebecę Louise , pełno ćwiczeń za darmo, a w dodatku dziewczyny nie zamulają monotonnym głosem ;) https://www.youtube.com/user/XFitDaily No , już nie piszę nic więcej hehe :)

Mam to samo, ale dawaj dawaj, zaczynaj, nie przekładaj na później. Zawsze jest ciężko. Ja mam teraz problem z motywacją do ćwiczeń, na razie sobie chudnę, ale widząc efekty chcę jeszcze !!! I z 56 kg zmieniłam cel na 54. Oczywiście, mam chwile słabości i podgryzam czekoladę, ale potem mówię sobie stop i trzymam się posiłków z diety. Teraz muszę się zmotywować do ćwiczeń i zawsze jak mam dłuższą przerwę to mi się strasznie nie chce. Na początku się trzeba trochę zmusić, ale potem coś w środku się odblokowuje i każdego dnia ma się człowiek ochotę wypocić i zmęczyć hehe :)

To tylko twoja chęć czeka na odpowiedni dzień! Nie czekaj! On jest właśnie dziś! Do roboty!!!