TRZY TYGODNIE
Trzy tygodnie chorowania, do dziś czuję się kiepsko, jestem zmęczona zanim jeszcze wstanę.Przez to wszystko zaniedbałam trochę dietę i całą resztę, ale pomału wracam.
Muszę jednak przyznać że jest to cholernie trudne, im dłużej to trwa tym TRUDNIEJ, trudniej jest pilnować diety i odmawiać sobie to co się lubi i wcale nie chodzi o słodycze - to mnie nie kręci. Słodycze mogą nie istnieć , ale cała reszta obiady domowe, pizza przygotowana z dziećmi itd. Mimo że gdzieś w głębi czuję,że i tak się nie uda to nie chcę rezygnować , nie tym razem . TERAZ NIE CHCĘ SIĘ PODDAWAĆ
Waga cały czas się waha , ciągle tylko 90,6 - 91, 2 - 92, potem znowu 90, Nie wiem kiedy i czy w ogóle zobaczę 8 z przodu , a 7 - wydaje się to dziś nie możliwe
Ale nie chcę się poddawać, ale co będzie jeśli znowu przyjdzie gorszy czas, jeśli znowu będzie trzeba zaczynać od początku. Ile razy w swoim odchudzaniu miałyście upadek, ile razy trzeba wstawać żeby znowu zrobić jeden krok. Czy ja kiedyś będę stała na podium ?????????????????????????????????????????????????????????????????
Ciężko, ciężko iść do przodu
sempe
23 lutego 2017, 13:45uu na moje upadki to palce u rąk by nie starczyły...dasz radę dla siebie koniecznie!! trzymam kciuki i nie poddawaj się
alicja205
23 lutego 2017, 10:23Ewo a moze powinnas poszukać diety, ktora bardziej Ci odpowiada..? I na której możesz długo wytrwać..? Jesli masz takie zachcianki to znaczy, że masz za mało węglowodanów i organizm się ich domaga. Trzymam kciuki za Ciebie i życze szybkiego powrotu do dobrej formy.
perceptive.
22 lutego 2017, 22:58Choróbska w tym roku dają wyjątkowo w kość. Zdrówka życzę. I nie poddawaj się, zobaczysz 8, a może nawet i 7 :-) trzeba tylko w to uwierzyć i wziąć się w garść, bo samo się nie zrobi. Wzloty i upadki są wpisane w każdą dziedzinę życia człowieka, więc kokodżambo i do przodu