Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
przemyśleń kilka i zakupy

Ostatnio bardzo denerwują mnie wszechobecne specjalistki od ludzi otyłych. Dziewczyna szczupła (ok. 60 kg wagi) koniecznie musi zrzucić 10 kg bo jest gruba. Ok. każdy ma lustro i wie jak wygląda. Ma prawo chcieć schudnąć i chudnąć. Ale nigdy nie zrozumiem, dlaczego wypowiada się jak specjalistka od tłuszczu (jakby ważyła przynajmniej 120 kg). Nie wie, jak to jest być grubym, jak jest z naszą psychiką i wydaje jej się, że to tylko nasza wina, że jest tak a nie inaczej. Że my nic nie robimy. A czy taka osoba wie, co to jest nałóg? Dla nas jedzenie staje się takim nałogiem. I potrzeba jakiegoś bodźca, iskry, która sprawi, że zerwiemy z tym niszczącym nas draństwem. A uwierzcie mi, to wcale nie jest takie proste. Ja czekałam rok na taki impuls. Owszem, wiedziałam, że jest ze mną źle. Wiedziałam, że jestem coraz grubsza, że źle się czuję, że wszyscy w koło mnie nie akceptują, że jestem tłusta. I co? Smutki zajadałam w łóżku. Błędne koło. Aż w końcu stało się. I z minuty na minutę zaczęłam zmieniać podejście.

Przeczytałam też fajny wpis dziewczyny o marudzeniu, negatywnym spojrzeniu na siebie, o wymówkach, powrotach  z nadbagażem itp. Wie o czym mówi. Czasem potrzeba trzeźwego spojrzenia na siebie :)

To ja pomarudzę. Wczoraj tak bardzo nie chciało mi się ćwiczyć. Młody też był mega marudny, co chwila było "mama" a ja co chwilę schodziłam z orbitreka. Na szczęście jakoś udało mi się i suma sumarum ćwiczyłam 60 min (odliczając przerwy). Zeszłam mocno wykończona. Noga strasznie bolała. Chyba był jej zły dzień... Wieczorem dostałam gorączki. Czułam się jakbym przekopała pole ziemniaków. Poszłam spać przed 22, wstałam ledwo żywa, jakbym nie spała. Teraz też nie czuję się za dobrze. Przemęczenie czy coś mnie bierze? A do wyjazdu już tylko 4 dni :D:D:D

Wczoraj przyszedł kostium kąpielowy wylicytowany przez internet. Wkurzyłam się, bo zanim licytowałam przeczytałam kilka aukcji i co? licytowałam w tej, na której kostium miał ślady antyperspirantu po przymierzaniu. No wkurzyłam się. Za to dałam za niego śmieszne pieniądze, bo nie było wielu chętnych. Więc paczkę otwierałam z duszą na ramieniu. Oglądam go z każdej strony, w prawo, w lewo i co? Czyściuteńki. Żadnych śladów. Bardzo się ucieszyłam. Wieloryb na plaży wystąpi w ładnym kostiumie :) Oto on:

Przyszły też śliczne spodenki w kolorze zgniłej zieleni. Pasują jak ulał. 

Brakuje mi tylko spodni dresowych a'la alladynki takie za kolano, bez wzorów, najlepiej czarne. Nigdzie takich nie widziałam w Łodzi a co dopiero w moim rozmiarze. Może ktoś ma namiar?

Pozdrawiam

Gruba Emi