Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
powrot do wzglednej rzeczywistosci

Witam i od razu chce Wam podziekowac za wsparcie, za rady jakie mi dalyscie. Rzeczywiscie, rozmowa wydaje sie jedyna skuteczna bronia w walce z nastoletnim swiatem, a wlasciwie z pulapkami w nim czychajacymi. Postanowilam nie wracac nagminnie do sprawy, ale to nie znaczy wcale, ze calkowicie ustapie. Nie ma takiej szansy! Od czasu do czasu bede przypominac, aczkolwiek zdaje sobie sprawe z tego , ze zycia za moje dzieci nie przezyje, wnioskow z ich wlasnych bledow wyciagac nie bede, bo to nalezy do nich. Chce tylko, a moze az tyle, zeby przezywaly kazdy dzien tak, zeby niczego nie zalowaly, zeby bez oszukiwania siebie , mogly spojrzec w lusrto. Czy to tak wiele?