Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Dobrze zrobiłam

że tutaj trafiłam.... Należą się Wam podziękowania. Zmotywowałyście mnie do tego aby mimo obecnego stanu troszkę zawalczyć o siebie. Podjęłam decyzję, że rezygnuję ze słodyczy. Pozwolę sobie wyłącznie na 1 dzień w tygodniu, gdzie zjem coś słodkiego. 

Tak na dobrą sprawę słodyczę nie są potrzebne mojej kruszynce w ogóle, a wręcz nie są korzystne dla niej. Niedawno jak rozmawialiśmy z mężem, to zapowiedziałam mu, że jak się urodzi maleństwo to koniec ze słodyczami w domu (bynajmniej w akich ilościach). Nie chcę aby dziecko uczyło się, że słodkości w domu to obowiązek. Powinnien to być dodatek, najlepiej okolicznościowy. 

Często widzę jak dzieci w naszej rodzinie jedzą bardzo, bardzo dużo słodyczy, i mimo, że ja sama jej jem to mnie to razi... Po prostu boję się o te dzieci, że będą miały taki problem jak ja mam teraz. Mój chrześniak ma tendencję do tycia, jest okrąglutki od małego, co prawda raz się wyciąga i chudnie, to i tak za chwile troszke tyje. 

Jego mama codziennie daje mu do kanapek do szkoły drożdzówkę/pączka//batona... nie sądzę aby to było dobre dla niego. Ale wiem, że to się łatwo mówi jak się jest z boku,

Mi sę mówi tak samo łatwo jak komuś mnie.... 

Zakomunikuje mojemu mężowi żeby wszystkie słodycze przytulił i schował gdzie mój wzrok nie sięga.

Dziś dzień zaczęłam od śniadania- jogobella panna cotta truskawkowa, mmmm moja ulubiona i 2 kanapki z domowym twarożkiem ze szczypiorkiem i rzodkiewką, pyszności.

Mamy piękną pogodę więc zaraz wybieram się na spacer z psem, a o 15 standardowo na basen. Miłego dnia dziewczyny :)